Test met Mo:blog
Dit is een test met Mo:blog. Hblogger werkt niet met mijn nieuwe Orange abonnement. Eens kijken wat dit doet.

Afgelopen zaterdag mochten Steph en Ryanne 'overvliegen' met scouting, van de Esta's naar de Scoutes. Daarna een 70s feest. Kaithlyn mocht als Esta natuurlijk ook mee. Lieke had haar haar in een bijzonder model geboetseerd, waarmee ze de eerste prijs bij de ochtendesta's won. Steph en Rianne wonnen ook. Gezamenlijk, want door de pakjes waren ze niet van elkaar te onderscheiden.



[Posted with hblogger 2.0]

Lekker weer..
We zijn op weg naar huis en zitten alweer bij Amiens. Wat een weer met ballen (vrije vertaling van een wat minder nette term). Vlak nadat we van de camping wegreden begon het te regenen en is het niet meer droog geweest. Een voorzichtige schatting is dat we vanavond tussen 7 en 8 thuis zijn.

[Posted with hblogger 2.0]

Morgen gaan we naar huis. Het weer is nu redelijk, maar beter om wat extra tijd te nemen voor de terugreis.

We zijn vandaag naar Cherbourg geweest. Lekker winkelen. Het weer was overigens prima.

Terug op de camping zijn Kaithy en Steph gaan zwemmen. Lieke, Robin en ik zijn gaan spelen met ons mini jeux de boule setje (zie voor vergelijk het ei naast de bal)



Vanavond zijn we nog lekker gaan eten in het restaurant. Het is vandaag bijna een jaar geleden dat we elkaar hebben ontmoet...



[Posted with hblogger 2.0]

Eb en vloed
Vandaag aanvankelijk een rustige dag op de camping. Het was nog al zwaar bewolkt en het spetterde een beetje. Voor onze achterburen Kim en Michael zelfs reden om een dag eerder naar huis te gaan.

Wij besloten in de loop van de dag de 'boulevard' van Carteret te gaan bekijken. Toen we daar kwamen zagen we dat het zodanig eb was, dat de zee een paar honderd meter ver was. We besloten naar de zee te lopen. Eerst over het zand, maar toen over een rotsachtige en soms zelfs scherpe ondergrond met diepe geulen. We beseften dat we eigenlijk over de zeebodem liepen.



We zagen veel mensen met een soort ijzeren haak en een net, en vroegen ons af wat ze aan het zoeken waren. Wij hebben schelpen gezocht. Op een gegeven moment riep Lieke dat ze een hele grote krab zag. Een Engels stel in de buurt had daar wel belangstelling voor. Ze hadden al een hele mand met krabben, maar zo'n grote hadden ze nog niet. Robin vond er nog een paar voor ze, hij bleek talent te hebben.

De Engelse vrouw, haar moeder woont hier, vertelde ons dat het zelden voor komt dat het verschil tussen eb en vloed zo groot is. Om 22.00 zou de vloed maximaal zijn.

We zijn 's avonds terug gegaan. De golven sloegen toen inderdaad bijna het dorp in. Het was bijna niet meer te geloven hoe ver we 's middags nog hadden kunnen kopen.

[Posted with hblogger 2.0]

Mont St. Michel
Gisteren zijn we wederom naar de Mont St Michel geweest. Ook al was het voor ons de tweede keer in korte tijd, het blijft indrukwekend. Om de hele berg was bijna geen water te bekennen.



In ��n zaal waren grote spiegel opgehangen waar we ons zelf konden fotograferen.



Ook de kinderen waren enthousiast. Ook al had Robin eerder deze week beweerd dat ie al te vaak naar een kasteel was geweest. We waren dit keer zo slim geweest om eten en drinken mee te nemen. 4,50 voor een biertje is overdreven veel.

Terug naar de parkeerplaats, de file van allen die huiswaarts keerden was al begonnen, zagen we nog zes bijna identieke Goldwings staan.



We waren redelijk laat terug op de camping en zijn daar gelijk het restaurant ingedoken. We hebben daar heerlijk uitgebreid gegeten.

[Posted with hblogger 2.0]

Wieltje
Via een Fransman op de camping hadden we een adres voor een aanhangerwiel. Eergisteren zijn we daarvoor naar Valognes gereden. Een heel groot bedrijf dat helaas tot 28 augustus gesloten is.

0p de terugweg zijn we gestopt bij een kasteeltje in Bricquebec.





Daarna zijn we terug gereden naar de Cap de Carteret en hebben daar de weg gereden die Lieke op de motor niet aandurfde. Na van het uitzicht genoten te hebben zijn we naar de vissershaven gereden. Die lag helemaal droog. Ideaal om mooie schelpen te zoeken.



De vissersboten lozen daar vaak schelpen. In sommige zitten kleine krabbetjes.



Aan het eind van de dag hebben we pannenkoeken gebakken. Viel niet mee op dat kleine kookpitje. We hebben zelfs die van de buren moeten lenen omdat die van ons niet heet genoeg werd. Maar ze waren heerlijk.

[Posted with hblogger 2.0]

Kaap
Vandaag hebben we de 'route du capes' gereden. Een mooie bochtige weg langs baaien en kliffen in het uiterste Noorden van Normandi�. Op een strandje vonden we van alles aan stenen, schelpen en krabben.



Verder zaten we al wat te mijmeren over Sint Jansklooster. Wat zou het toch handig zijn als we een oude bungalowtent als voorraadtent konden gebruiken....

[Posted with hblogger 2.0]

Uitbreiding
Gisteren hebben we bijgebouwd. We hadden de vergunning rond en Robin is nu het huis uit. Hij het het zelf opgezet en nauwelijks hulp gehad.



Gistermiddag zijn we naar Carteret geweest en hebben daar gezien hoe de vissersboten gelost werden. Ze hadden vooral zeeslakken en grote krabben bij zich.



Gisteravond was er waterpolo. Robin deed mee en vroeg zijn moeder ook om mee te doen.



De twee waren goed op elkaar ingespeeld, mede dankzij het herkenbare schelle fluitje van Lieke.



Het waterpolo leek meer op waterrugby. Zeker de wedstrijd tegen een groep grote stoere Franse jongens. Gelukkig gooiden ze vaak mis en konden ze maar net winnen.



[Posted with hblogger 2.0]

Ja, we zijn wat achter met ons verslag. Een technisch probkeempje ook. Hoop dat het nu lukt. Zaterdag hebben we een goede reis gehad met onze kleine in grote aanhanger. Eigenlijk waren we iets te laat uit Beauvais vertrokken. Eerst nog langs een grote sportzaak gereden en daar slippers voor de kids gekocht en een luchtbed om het lekke exemplaar te vervangen.

Onderweg kwamen we een heel lief poesje tegen.



Lieke heeft de hele dag gereden. Vond ze leuk. En ik had slecht geslapen en vind autorijden eigenlijk een beetje saai. Prima dus. Rond 5 uur waren we in Granville. Druk, druk, druk. En de campings 'complet'. Na wat vijfen en zessen daarom maar doorgereden naar de ons bekende camping in Barneville. Ook die was eigenlijk vol. Maar we konden een plek vinden op een groot veld. Lieke vond dat gelijk leuk. Ik had mijn bedenkingen maar ben helemaal om. Erg gezellig en alles lenen van iedereen. De kinderen hebben het erg naar hun zin en hebben genoeg andere kinderen om mee te spelen. Robin heeft aanhangwagen tennis uitgevonden.



In de supermarkt hebben we wat boodschappen gedaan en zijn er wat hoedjes gepast








Onze tent maakt behoorlijk indruk door het formaat. Wij noemen het ons 'chateau'



En de aanhanger van Dirk is onze schuur



Op de camping zag ik net zo'n Erka aanhangertje als wij hebben. Aan de mensen in de bungalow gevraagd of ze iemand wisten voor een nieuw wiel. Het aanhangertje was niet van hen, maar ze hebben beloofd het na te vragen.

[Posted with hblogger 2.0]

Pech!
Eindelijk weer tijd om te bloggen. Het was onze dag niet gisteren. Aanvankelijk liep het allemaal vlot gisteren en dachten we op tijd in Granville te zijn. Maar rond 12.00 sloeg het noodlot toe. Het aanhangertje maakte meer lawaai en we wilden gaan stoppen. Op dat moment seinde iemand achter ons en een seconde daarna zag ik de rookwolk van de geknapte band. Snel de auto aan de kant gezet.


Nadat we iedereen op een veilig plekje hadden gerangeerd en van de schrik waren bekomen, hebben we de ANWB gebeld. We hadden tenslotte een reis en kredietbrief. Wat denk je? Blijken we een supplement nodig te hebben. De muts aan de lijn was onvermuwmbaar. Fijn om vaste klant te zijn. Wat volgde waren een hoop telefoontjes met Michael en papa Ruud. Bandenzaken waren natuurlijk allemaal net dicht. Uiteindelijk zelf gereedschap gekocht bij de hypermarche en de band eraf gehaald.


Vervolgens een paar uur gezocht naar de goede band. Gelukkig, uiteindelijk Euromaster hadden ze em. Ding er om laten zetten en terug. Inmiddels stonden Lieke, Kaithlyn en Robin alweer een tijd in de berm. Een vriendelijk Franse vrouw had nog een paar flessen water gebracht.

Band monteren en verder dachten we. Niet dus. Wiel vertoonde erg veel speling. Lagerhuis bleek gescheurd. Wat nu ?


Mijn vader zij altijd ' je familie kun je niet uitkiezen, je schoonfamile wel '. Heb dus goed gekozen. Michael en Ruud zijn om zes uur 's avonds uit Nederland vertrokken met een aanhanger van Dirk. Om twaalf uur waren ze bij ons. De jonge beheerder van de camping was zo vriendelijk geweest speciaal voor ons het hek open te laten. Wij hadden de kleine anhanger al gedemonteerd en die ging in de grote.



Onze beide redders zijn gelijk weer terug gereden en waren om kwart over 5 's ochtend weer thuis.

Wij rijden weer !

[Posted with hblogger 2.0]