Nederlandstalige begeleiding van de bergwandeling Les 4000 Marches
naar de Mont-Aigoual

Les 4000 Marches, een legende, een wandeling die een hoogte overbrugt van meer dan 1200 meter tussen Valleraugue en het dak van de Cévennes, de Mont-Aigoual (1567 meter).
Patrick neemt je mee op zijn tocht van verschillende uren over brokkelige leisteen, terrassen die door muurtjes worden ondersteund, smalle bergpaden, steile rotswanden en adembenemende vergezichten. Vanaf hier ziet men bij helder weer een kwart van Frankrijk: van de Pyreneeën tot de Alpen, van de Mont-Ventoux tot aan de Puy de Dôme, van de Mont-Blanc tot de Middellandse Zee. Zelden kan je zoveel horizonten tegelijk aanschouwen. Tijdens de tocht naar boven geeft Patrick graag een woordje uitleg over de geschiedenis van de Mont-Aigoual en over de legende van Les 4000 Marches. Voor afspraken qua datum en uur gelieve Patrick hieromtrent persoonlijk te mailen.

Patrick uw gids, de rots in de branding tijdens Les 4000 Marches. Een helpende hand en uw ruggesteun tijdens moeilijke momenten.

Les 4000 Marches gezien door de ogen van Patrick

Laten we meteen zeggen dat Les 4000 Marches zwaar mag genoemd worden.
Maar je hoeft echt niet in de huid van een berggeit te kruipen om de top van de Aigoual te bereiken. Zeg nooit, ik kan zoiets niet aan zonder dat je het daadwerkelijk geprobeerd hebt. Mensen die bij de aanvang twijfelde haalde toch de top, enkel en alleen op wilskracht en doorzettingsvermogen (een paar zeer stevige stapschoenen zijn wel een noodzaak).
De beloning, de top bereiken, is zo mooi dat je het tientallen jaren later nog wil navertellen aan je vrienden en familie. Niet alleen op de top maar ook eens buiten de boomgrens krijg je adembenemende vergezichten of sta je plots oog in oog met een kudde geiten of schapen.
Ook aan vogels is hier geen gebrek. De buizerd en de havik hebben hier hun leefgebied.
Zelfs bij slecht weer is het wondermooi te zien hoe de regenwolken zich boven het massief samenpakken en zich rond de top van de Mont-Aigoual verzamelen. Met een beetje geluk kan je letterlijk door de wolken heen lopen en voel je de ijskristallen op je lichaam vallen. Het zijn die ijskristallen die later de regendruppels zullen vormen eens de wolken de valleien bereiken.
Het is dan pas dat je de natuur leert waarderen en beseft op wat een mooi stukje wereld we toch wel wonen.

Bijna halfweg en op een hoogte van 957 m. Net voorbij de boomgrens. Het eerste vergezicht in de noordoostelijke richting.

De Mont-Aigoual

1567 meter boven de zeespiegel, het hoogste punt van het Aigoual massief.
Een leisteengebied gekenmerkt door zijn kastanje en beukenbomen, geiten en schapenkuddes.
Zijn naam heeft hij te danken van "aygue" water afkomstig van mist, sneeuw en regen.
De Mont-Aigoual is dan ook het eerste opstakel voor de wolken die uit de Middellandse Zee landinwaarts drijven en krijgt dan ook direct de volle laag (gemiddeld 2200 mm neerslag per jaar).
De bewoners van de Cévennes noemen hem ook de watertoren van Frankrijk.
Talloze beken en rivieren ontspringen hier. Waaronder de L'Hérault en talloze zijrivieren van de Tarn.
Windstil is het er nooit. Windsnelheden van 250 tot 300 km per uur zijn hier geen uitzondering.

Op een hoogte van 1116 m. Stilaan krijgen we een zicht op de immense oppervlakte van de Cévennes.

Het Aigoual massief, een berg vol geschiedenis

Ooit was het hier een bergmassief waar schapen en geiten rustig konden grazen. De zijderupsen deden er vredig hun werk (16de tot 18de eeuw).
Ook enkele glasfabrikanten uit de lager gelegen gebieden kwamen zich hier bevoorraden van hout voor hun smelterijen. De rijkdom van de valleien werd aan het einde van de 19de eeuw grondig verstoord toen er een ziekte uitbrak onder de zijderupsen.
Bedreigt door armoede gingen de bewoners op zoek naar andere bronnen van inkomsten.
Algauw begon een ongebreidelde exploitatie van de berg. Geiten en schapenkuddes verorberden in een razend tempo de vegetatie. De intensieve ontbossing had op enkele jaren tijd rampzalige gevolgen. Overstromingen die alles verwoesten kwamen steeds vaker voor.
In 1856 en 1857 werden molens en spinnerijen door de buiten de oevers getreden beken vernield en meegesleurd. Op 4 oktober 1861 en op 28 oktober 1868 herhaalde deze ramp zich opnieuw. Het water van de Hérault steeg in de straten van Valleraugue en Le Mazel tot aan de tweede verdieping van de huizen.
Het was boswachter Georges Fabre (1844 - 1911) die aan toonde hoe belangrijk het was om bos-landbouw en het bestuderen van het weer aan elkaar te koppelen.
De officiële instanties begonnen de Mont-Aigoual opnieuw te bebossen en kregen terug interesse in het Aigoual massief. Dit gebeurde op het moment dat er zich wereldwijd een noodzaak ging ontwikkelen om hoger gelegen luchtlagen te gaan observeren.
Maar het was niet alleen Georges Fabre die de Mont-Aigoual de geschiedenisboeken inschreef. De Graaf van Rohan, een hoog protestants edelman in de tijd van Lodewijk XIII, verzamelde hier drie maal zijn troepen (begin 17de eeuw) om Meyrueis aan te vallen. Ook was de Aigoual, tijdens de oorlog van 1940-1945, een belangrijke uitvalbasis van het Franse verzet.

Het weerstation op de top van de Mont-Aigoual

Het meteorologisch observatorium (weerstation genoemd naar Georges Fabre) op de Mont-Aigoual, dat in het jaar 1887 in werking werd gesteld is het laatste nog in gebruik zijnde Franse weerstation in de bergen. De technieken mogen dan wel gemoderniseerd zijn toch is het station 365 dagen per jaar bemand door een team van weerdeskundigen die dagelijks het weer over de ganse wereld bestuderen, voorspellen en in kaart brengen. Om de 6 uur zet het team een weerbericht op internet.
Vanaf 1 mei tot en met 30 september kan je er een prachtige tentoonstelling bezoeken.
Men kan er meer dan 800 foto's bewonderen, talloze grafieken, meettoestellen uit de
19de eeuw tot zelfs een drie dimensioneel paneel van de soorten wolken. Ook kan je er satelliet beelden bestuderen alsook alle blikseminslagen bekijken die de laatste 5 minuten op aarde insloegen.
De tentoonstelling is opgesteld in de kelders van het observatorium en is volkomen gratis.

Enkele extreme records opgetekend op de Mont-Aigoual

Bijna boven en we krijgen een eerste zicht op het observatorium. De laatste loodjes wegen zwaar, tijd om even op adem te komen.

Enkele nuttige weetjes

Wist u dat Les 4000 Marches tot één van de 100 mooiste wandelroutes van de wereld behoord?
Wist u dat Les 4000 Marches ook gebruikt wordt door schaapherders?
Wist u dat er jaarlijks een Mont-Aigoual loop is?
Wist u dat H. Schmuck (Oostenrijk) in 1995 er in slaagde om in 56,53 min. de top de bereiken?
Wist u dat het gemiddelde stijgpercentage van Les 4000 Marches 20 % is?
Wist u dat De Muur in Geraardsbergen een gemiddeld stijgpercentage heeft van amper 9.2 %.
Wist u dat je tijdens de klim kastanjebomen tegenkomt van meer dan 3000 jaar oud?
Wist u dat in het najaar Les 4000 Marches het mooiste is?
Wist u dat vanaf 1 december 1894 alle weerberichten zijn opgeslagen in archieven?
Wist u dat er jaarlijks 150.000 mensen het weerstation bezoeken?
Wist u dat er een temperatuursverschil van meer dan 30 graden kan ontstaan tussen het vertrekpunt in Valleraugue en het observatorium.
Wist u dat de GR 6, GR 6A, GR 7, GR 60 en de GR 66 allemaal passeren op de top van de Aigoual?

Het eindpunt van de klim. Het observatorium op 1565 m hoogte, genoemd naar boswachter Georges Fabre.

Begeleide wandeling in Anduze

Tijdens de maanden juli en augustus zet ook de Toeristische Dienst van Anduze zijn beste beentje voor om u een begeleide wandeling aan te bieden in het Nederlands.
Je krijgt na de wandeling een heel ander beeld van dit kleine stadje. Dingen waar je voorheen voorbij liep krijgen plots een hele betekenis. Je leert er een groot deel van zijn rijke geschiedenis kennen alsook worden de mooiste hoekjes van de stad samen ontdekt.
De Nederlandstalige rondleiding van Anduze gaat door elke dinsdag om 10 uur. Afspraak aan l'Office du Tourisme van Anduze (Plan de Brie).
Neem alvast een kijkje op de website van dit prachtige stadje.

Tarieven wandelingen

De begeleide wandeling in Anduze word door ons geschonken aan de gasten die bij ons verblijven. De verplaatsing naar Anduze moet zelf geregeld worden (ongeveer 10 minuten rijden met de wagen).
Voor de Nederlandstalige begeleiding van Les 4000 Marches vraagt Patrick 10€  per persoon voor mensen die in Les Jardins de Line overnachten en 15€ per persoon voor mensen die niet bij ons verblijven.
Het vervoer naar Valleraugue moet eveneens zelf voorzien worden.