Fauna en natuurbescherming in de Cévennen

Gorges de la Jonte
F.I.R. (Fonds d'Intenvention pour les Rapaces). De gier of Bouldras, zoals hij hier heet, was sinds 1940 volledig verdwenen ten gevolgde van jacht en vergiftiging. Nu cirkelt hij weer boven de Causses en broedt langs de kalkrotswanden. De F.I.R., in samenwerking met het Parc National des Cévennes, is verantwoordelijk voor deze unieke aktie. In de Gorges de la Jonte en Tarn vliegen nu zo'n 130 gieren rond. Een andere, sinds 1906 verdwenen giersoort is ook weer uitgezet (6 stuks).
Op de belvédère van Les Terrasses, 4 km van Le Rozier in de Gorges de la Jonte, kunt u de gieren observeren, langs de rotswand of in vlucht. Videofilms, tentoonstellingen, wandelingen. Op aanvraag, het hele jaar door, groepen onder begeleiding van een F.I.R. -lid, on het thema "Gieren, Ornithologie, Natuurbescherming".

De wolven van de Gévaudan
"Volgens een vreemd boek, gedrukt in 1889 door een rare priester, die van St Martin de Boubaux, in het hart van de Cévennes, is het in het woud van Mercoire, rond de voormalige Cisterciënser abdij, ten noordenvan Le Moure de la Gardille waar de Allier ontspringt, waar alles is begonnen. Maar wat dan? Het "Beest", het fameuze beest van de Gévaudan !
(uit La Ferme aux chansons et autres récits sur la Lozère et les Cévennes" door Roger Lagrave (Presses du Languedoc).
Wolven uit de Gévaudan, Mongolie, Europese en Canadese wolven zijn bijeengebracht in een 7 ha tellend bos van beuken en dennen op 1100 m bij Ste Lucie vlakbij Marvejols. Een permanente expositie met het doel de wolf volledig te rehabiliteren, een bar, kinderspeelplaats, restaurant en de vurige pleidooien van Gérard Ménatory voor een redelijker en correcter benadering van dit zeer sociale en intelligente dier. Ste Lucie, Marvejols, 04.66.32.09.22

De Europese bizon
De besflierming van de Europese bizon, Europa s grootste zoogdier, hangt voornamelijk afvan het creëren van reservaten, die aan de eisen van het dier voldoen om zich in alle rust te kunnen voortplanten. De Margeride voldoet aan al die eisen.
Een voor het publiek toegankelijk wetenschappelijk experiment toont duidelijk alle problemen verbonden aan milieu en bescherming van bedreigde diersoorten. Tegenwoordig leeft er een 20 koppige kudde bizons in relatieve vrijheid in een reservaat van 180 ha, vlakbij Sainte Eulalie, Lozère.
Bezoek :
1) Per rijtuig of slede (alleen op afspraak). Dit bezoek duurt ong. 45 min. en een gids vertelt over het experiment.
2) Te voet langs een wandelpad van 1 km. Borden geven de nodige informatie. Een gids staat tot uw beschikking
Het bizonreservaat is het hele jaar geopend. Europese Bizon Reservaat, Ste Eulalie, 04.66.31.40.40

De bizons van de Causse Noir
De mystërieuze Causse Noir is de omgeving bij uitstek voor een bizonreservaat. Op het Plateau de Lanuéjols, 900
m, fokken Laurent en Mauriel Balembois Noordamerikaanse bisons. De uitgestrekte vlakte is ideaal voor deze dieren.
Er is ook een herberg in een typische Causse-boerderij, waar u verschillende bizonvleesgerechten kunt proeven, en een tentoonstelling over de geschiedenis en de fokkerij van deze dieren. Dagelijks geopend van 1 juni tot 30 september. Buiten het seizoen : zon en feestdagen. Groepen op afspraak het helejaar door.

Marters, steenmarters, stinkdiejen en otters zijn nachtdieren. Overdag zijn wezel en hermelijnen aktief; de ene op stenige plaatsen langs beboste hellingen en de andere eerder op de door muurtjes doorsneden grasvlaktes. De genet lijkt op een kat en komt averal in de Cévennes voor, tot in het middelgebergte in eiken - en kastanjebossen.

Ze verraden hun aanwezigheid door hun keutels op stenen te deponeren, om hun territorium af te bakenen. Vaak kun je dassen zien (tot 1200 m) bij zonsondergang of 's nachts, in het licht van je koplampen. Het lijken onhandige berejongen en ze zijn gemakkelijk te herkennen aan de twee zwarte strepen over de ogen.

De vos is minder angstig uitgevallen. Vaak komje hem midden op de dag tegen'zelfs heel dicht in de buurt van huizen. Als ze verrast worden, schieten ze weg of houden zich stil, plat tegen de grand gedrukt, om niet gezien te worden.
Het hert is het symbool van het Parc National des Cévennes. Deze grote dieren zijn bijzonder schuw dier. Soms kan je een glimp van ze opgangen langs kastanje hellingen, en, 's zomers in de schaduw en koelte van de bossen, ver van hinderlijke insecten. Reeën zijn veel kleiner en te herkennen aan hun witte spiegel.

Ze zijn zeer bewegelijk en meestal te zien terwijl ze grazen, of liever knabbelen. Net als herten voeden ze zich met bramen, klimop, eikels, beukenootjes, kastanjes, bosbessen en gras. Ze hebben vele natuurlijke vijanden : loslopende honden, vossen, koningsarenden.

Het wilde zwijn treft men zelden alleen aan. Deze gedrongen dieren zwerven overdag in groepen rond. Het zijn alleseters en voeden zich met wat ze vinden, onder meer slangen en paddestoelen. Ze graven ook mortels op en wroeten in holen op zoek naar kleine knaagdieren. Overal waar ze langskomen laten ze het grond als het ware omgeploegd achter. Hun enige natuurlijke vijand is de mens.

Inde bovenloop van de Hérault en de Gorges du Tarn kan men mouflons aantreffen. Ze zijn tamelijk klein met grote gebogen horens. Als ze niet gestoord worden kunnen ze soms uren lang onbewegelijk blijven staan.
Réserve naturelle de Combechaude. Gorges du Rieutort. Aven, Le Vigan - 04.67.81.01.22

De bever.
De rivieren aan de oceaanzijde (het dal van de Tarn) huisvesten op hun oevers bevers, die in 1977 opnieuw zijn uitgezet. Vanuit de Rhône-vallei zijn ze opgetrokken naar de valleien van de Gardons, Luech, Cèze, en Ganière.
Het is uiterst moeilijk om bevers te observeren daar ze vooral 's nachts aktiefzijn. Het is echter bijzonder makkelijk om hun aanwezigheid aan te tonen : - dammetjes (als het water niet diep genoeg is) - op 40 cm hoogte afgeknaagde bomen - een "refter" waar afgeknaagde takken liggen te weken.

Vissen in de Cevennes.
Overal komen kleine stroompjes glashelder water samen en vormen grotere stroompjes, die langs de rotsen naar beneden tuimelen, van waterval tot waterval. Ze wemelen van de forel. Een waar paradijs voor de sportvisser. Als u het liever wat rustiger aandoet, is er een grote keuze kalmer water: meren, stuwmeren en georganiseerde visroutes. In de rivieren vindt u een grote verscheidenheid aan vissen: forel, grondel, rivierkreeft, paling, ellerling, rivierzalm...
De rivieren van de Lozère bieden goede mogelijkheden voor zalmachtigen.

In de Gard en de Ardèche, met z'n talloze meren en stuwmeren, is het vooral goed forel en rivierzalm . Spéciale vis-hôtels bieden bepaalde diensten, zoals vis koken of conservéren. Langs de rivieren ij zijn huisjes te huren die onderdak: bieden aan vissers en hun gezin.

Fédérations Départementales des Associations Agréées de Pêche et de Pisciculture Ardèche, Privas, 04 75 64 1116. Gard, Nîmes, 04 66 67 56 29. Lozère, Mende, 04 66 65 36 11. Welkom in de Cévennes, De mooiste plekjes, Edition Terroir, BP20, 07140 Les Vans.