Nucleaire testen zijn experimenten die worden uitgevoerd om de effectiviteit, energie en de explosieve kracht te meten van kernwapens. De afgelopen eeuw hebben veel landen met kernwapens testen uitgevoerd. Ze deden dit om erachter te komen hoe hun bommen nou eigenlijk werkten, en hoe ze zich zouden gedragen onder verschillende omstandigheden, zoals wind, neerslag, luchtdruk enzovoorts. Ze wilden ook uitvinden hoe gebouwen zouden reageren op de inslag van een atoombom. Het is ook een soort van kwestie van status van een land: ze wilden laten zien hoe machtig en technologisch ontwikkeld ze waren met hun leger en de wetenschap.

De allereerste kernwapentest werd uitgevoerd door de Verenigde Staten in 1945, op 16 juli. De bom die heette Trinity en knalde met een energie van ongeveer 20 kiloton. Dat wil zeggen dat het dezelfde explosieve kracht had van twintigduizend kilo TNT. Je zou misschien denken dat de Verenigde Staten alle records hebben gezet op het gebied van kernwapens, zoals de eersten die er een testten, de eersten die er een inzetten in een oorlog, en ook de grootste kernbom hebben gemaakt. Maar dat laatste is niet helemaal waar: de sterkste kernbom die ooit is gemaakt, kwam niet uit de Verenigde Staten, maar uit de Sovjet-Unie. Het ding heette de "Tsar Bomba" en had behoorlijk wat kracht, namelijk 50 megaton! Even ter vergelijking: de Little Boy, de bom die op Hiroshima is gegooid, had een kracht van "maar" 15 kiloton, maar bracht toch 140,000 mensen om het leven.

De Verenigde Staten hebben wel de meeste testen uitgevoerd, namelijk 1,054. De Sovjet-Unie en Frankrijk volgen met 715 en 210 testen resp. De kleine landjes op dit gebied zijn India (5 of 6; allemaal ondergronds), Pakistan (tussen 3 en 6 testen) en Noord-Korea (1).

Er zijn verschillende soorten testen van kernwapens.

Figuur 1 - De vier verschillende soorten testen: 1 is de atmosferische testn, 2 de ondergrondse, 3 de exoatmosferische en 4 is onderwater.

De vier bekendste typen zijn de atmosferische, de ondergrondse, de exoatmosferische testen en de testen onderwater. Ik licht er hieronder twee van toe.

Onderwater

Bij deze vorm wordt de bom onder water ontploft, nadat hij gedropt wordt vanuit een schip. Het schip wordt meestal vernietigd bij deze soort test. Dit wordt gedaan om te kijken hoe effectief een atoombom is tegen vijandelijke schepen. Bij een test vlak onder het oppervlakte kan heel veel radioactief water en stoom omhoog geblazen worden, dat schepen en gebouwen in de buurt aantast.

Ondergronds

De meeste testen in de Koude Oorlog gebeurden op deze manier, simpelweg omdat andere manieren verboden waren. Als ze een beetje goed worden uitgevoerd, komt er maar een verwaarloosbare hoeveelheid aan straling vrij. Maar soms kan er door de kracht van de ontploffing toch radioactief materiaal naar het oppervlakte komen. Ook kunnen er ondergrondse kraters ontstaan, maar dat hangt natuurlijk af van de kracht van de bom.