Van de Marquesas naar Samoa (15/5 tot 15/8)
Na de Marquesas de Tuamotus. Een enorme atollengroep. In Europa vooral bekend door de atoomproeven van Frankrijk. Gelukkig is dat een heel eind hier vandaan. Dit is Takaroa. Het geld wordt hier verdiend met het kweken van zwarte parels.
Tahiti, ontvangst op het toeristenbureau. Helaas zijn we 20 jaar te laat voor de Society eilanden. Door de enorm hoge Franse (en Europese!!) subsidies is er nog maar heel weinig oorspronkelijks te vinden. De welvaart en de prijzen zijn hier enorm hoog. Er wordt bijna niets geproduceerd. Het toerisme staat op een laag pitje. Hoe moet het gaan als de subsidies stoppen?
De bloem in het haar wordt nog wel gedragen.
Cruise schepen leveren het land niet veel geld op. De gasten komen nauwelijks van boord.
Dit soort prachtige resorts staan bijna leeg.
De natuur is er wel prachtig. Het regent er regelmatig.
Heb je dorst dan slacht je een kokosnoot.
Het zijn niet allemaal luxe jachten die er komen. Deze doodskist komt uit Belize.
Kanoën en dansen zijn de nationale sporten.
Ik dacht dat ze hier allemaal zo waren.Vergeet het maar De vrouwen en ook de mannen zijn over het algemeen enorm dik. Soms kolossaal.
Poseren voor de camera doen ze graag.
De Society's verlaten. Op naar Suwarrow. Een verlaten atol in de Pacific. Hier hebben we een fantastische tijd gehad.
De care taker (beheerder) van het eiland, Papa John(72) met zijn neef Peka. De enige bewoners van het atol. Zij doen er alles aan om het ons en de vier andere boten naar de zin te maken. Fantastische mensen.
De generator was stuk, dus geen koeling tot de volgende boot over vier maanden. Zo wordt de krab vers gehouden voor het avondmaal. Niet erg diervriendelijk.
Het atol bestaat uit stukken land en rif.
Een vogel eiland op het atol.
Veel soorten broeden hier om daarna de oceaan weer op te zoeken. Er zijn best veel vogels op de oceaan. Ook als het dichtst bijzijnde land een paar duizend kilometer weg is.
Alweer een barbecue. Veel krabben moeten het loodje leggen.
Als de stenen heet zijn wordt de vis en krab er opgelegd. Heerlijk!
Papa John maakt borden van palmbladen. Kokosnoten in alle stadia en broodvruchten zorgen voor de bijgerechten. Je kan op een onbewoond eiland leven een vorst, als je weet hoe het moet.
Lekkere jongens die blacktips! Nadat we vis hadden schoongemaakt zwommen er minstens tien om onze boot. We zijn een paar uur het water niet in geweest.
Duizend km verder. Samoa. Wat een verschil met Frans Polynesië. Veel oorspronkelijker. Hier wonen de reuzen van de Pacific. Het is hier ook weer lekker goedkoop. Misschien speelt dat ook mee in de positieve beoordeling.
Iedere dag wordt de vlag ceremonieel gehesen. De mannen dragen hier overigens rokken i.p.v.broeken. Alles tot over de knie.
Heel veel mensen wonen hier in een zogeheten fale. Dat zijn huizen zonder muren.
Ze zien er altijd netjes en opgeruimd uit. Dat geldt ook voor de tuinen er om heen
Fale's zijn er in alle soorten en maten.
Een dagje op stap met een gehuurde auto. Net de Camel trofee.
Talloze watervallen.
Sommige stukken doen dienst als glijbaan. Soms heel erg spectaculair maar slecht voor je zwembroek.
We hebben gegeten in een vrij luxe resort, omdat er niets ander voor handen was.
Daar hebben we geen spijt van gehad.
Binnenkort.vertrekken we naar Fiji
