Voedingsallergie

Dit is een overgevoeligheid voor bepaalde bestanddelen van het voedsel. Deze vrij zeldzame aandoening is niet ras- of leeftijdsgebonden. Bij honden is er vaak sprake van roodheid, jeuk en beschadiging van de huid door bijten en krabben op wisselende plaatsen van het lichaam. Bij de kat echter is de huidklacht vaak beperkt tot het kop- en halsgebied, waar dan uitgebreide krabeffecten zichtbaar kunnen zijn.

De diagnose wordt gesteld door het geven van een laag-allergenendieet gedurende 4-6 weken. Een voorbeeld van zo’n dieet is het Kronfeld-dieet.
Dit dieet bevat alle bestanddelen die uw hond of kat nodig heeft en in de juiste verhoudingen. Het is de bedoeling dat dit dieet zonder verdere toevoegingen wordt gegeven.

Wanneer de jeuk tijdens de testperiode sterk vermindert of zelfs verdwijnt, is de diagnose voedingsallergie gesteld. Vervolgens kan door het geven van bijvoorbeeld steeds 1 soort vlees worden gekeken voor welk bestanddeel van het oorspronkelijke voer de hond of kat allergisch is. Zo kan een overgevoeligheid bestaan voor runder-of varkenseiwit, aanwezig in de meeste commerciële voeders. Soms is het dan mogelijk om als onderhoudsdieet een commercieel verkrijgbaar laag-allergenenvoer te geven.

Bron: Dierenkliniek de Ottenhorst



Voedselallergie.
Voedselcomponenten (vaak eiwitten) kunnen op jonge leeftijd al niet alleen algemene, maar soms ook lokale jeuk (oren!) veroorzaken. De standaardtest hiervoor is een zgn. hypoallergeen dieet met een eiwitbron die de hond niet eerder at van minimaal 6 weken met daarna als provocatie het oude dieet weer. Als de jeuk eerst weggaat en bij het laatste dieet weer terugkomt is de diagnose gesteld. Theoretisch hoeven bij deze therapie geen medicijnen te pas te komen.

De hond reageert op een zogenaamd eliminatiedieet de verbetering louter via voerverandering verkregen kan worden. Het eliminatiedieet bestaat uit allergeenarme voedingstoffen (lamsvlees, kalkoen, geitenvlees met bv rijst) waardoor de jeuk weggaat. Het dieet moet wel zeker 6-8 weken volgehouden worden, voordat er conclusies getrokken mogen worden. Een provocatiedieet wekt de jeuk weer op door die allergenen, waarvoor de hond juist overgevoelig is, weer te toevoegen aan het voer.

Bron: E.J. Tjalsma (De Tweede Lijn)