Hiermee
hebben ze de tijd goed kunnen doorbrengen zodat er bij hun de stemming
al goed in zat toen de volgend ploeg met Oehoeboeroe, Yeti en Oei-oei om
een uur of acht verschenen, Er volgde een hernieuwde kennismaking daarna
onder het genot, van een inlands genotmiddel met een witte kraag de
plannen voor dit weekend werden besproken. Een van deze plannen was om
een schuilhut te bouwen aan de rand van het bos tegenover een bosje waar
we meermaals reeën hadden aangetroffen. Dit zouden we zaterdag
uitvoeren, en.we konden hier dan zondagmorgen vroeg gebruik van maken.
Voor batman werd het al vroeg laat, maar wat wil je na de vereniging
Nederland/Duitsland in gerstenat zodat deze zijn slaapzak opzocht. De
overige leden zijn nog een poosje doorgegaan. Waarna het toch rustig
werd en de nachtbrakers onder de dieren zich weer alleen voelden. Bij
het gebrek aan een trompet, werd de morgen ingeblazen door de
"gettoblaster" van Batman. Zodat ook de hardnekkigste slapers onder ons
beseften dat de zon elke morgen weer schijnt. Na wassen en koffiezetten
waarbij Batman nog keer een suïcidepoging deed met zijn espressomachine
konden we aan het ontbijt. Dit was goed verzorgd en de inkopers hadden
aan alles gedacht zodat er geen koffiemelk gehaald hoefde worden. Nu
schijnen er afgelopen jaar Bevers uitgezet te zijn in dit gebied. We
zijn naar sporen gaan kijken die yeti al eerder had waargenomen. Nou en
die waren er, stammetjes die afgeknaagd waren en sporen aan de oever.
Na dit te hebben aanschouwt zijn we begonnen met onze schuilhut te bouwen. Hiervoor hadden we een groot dekzeil meegenomen en wat touw. We hebben dit dekzeil over een omgevallen boom gespannen en afgedekt met - dode takken zodat van een kleine afstand het net leek op een bos oude takken.
Zoek de schuilhut rechts, juist, het is onzichtbaar (foto beetje donker maken helpt ook).
Nu konden we weg en de natuur laten wennen aan dit nieuwe bouwsel. Op de terugweg hebben we een tweetal eekhoorns geobserveerd of liever gezegd lastig gevallen want ze konden geen kant meer uit. Ze waren namelijk in een tweetal bomen gaan zitten die midden in het weiland stonden. En werden door de fotolenzen van Yeti en Oei-oei constant belaagd. Maar ja, eekhoorns in hun bronsttijd moet je ook hun kans geven zodat we ze weer met rust hebben gelaten en terug naar het basiskamp zijn gegaan. Na het middagmaal zijn we vertrokken naar onze eerste grote trektocht die langs de Hase voerde richting Bohkelo via de zandafgraving naar het Dorgenmoor en weer terug via de snelweg naar Dorgen. Om te beginnen zijn we eerst gaan kijken naar de sporen van de bevers. Die we veelvuldig zagen, sporen aan de oever, afgeknaagde bomen en aangebeten twijgen. Ja en dan zoek je naar eer hol natuurlijk want die moet er natuurlijk ook zijn. Nu was onze kennis van bevers nog niet zo ver, we zochten naar een beverburcht van takken. STOM, laten die beesten die tegenwoordig niet meer bouwen, maar ja, wisten wij veel dus alles wat er op leek werd grondig onderzocht zoals we gewon zijn. Maar dit keer geen succes zodat we maar zijn afdropen naar de zandafgraving. Toch is het jammer als je daar staat en ziet hoe groot dit is en hoeveel natuur hierdoor is vernietigd. En als je dan ziet dat dit gat weer wordt opgevuld met sloopafval dan denk je toch nog eens na over wat wij in deze eeuw voor een geweldige roof bouw plegen.
Maar goed, verder naar het Dorgermoor waar we bij aankomst een skelet van een ree aantroffen die door ons weer veelvuldig werd bestudeerd eveneens een kevertje dat hierin werd aangetroffen.
Deze rustpauze kwam Batman wel
goed uit want deze was nog steeds "bat" van die vereniging van twee
gerstenatten. Hierna door het berkenbos getrokken richting ven waarin we
weer veelvuldig de paddestoelen tegen kwamen die we ook op eerdere keren
waren tegengekomen.
Verder werd in een van de dennen, die hier af toe tussen staan,
een roofvogel aangetroffen.Van welke was moeilijk na te gaan maar na de
omvang zou het van een Buizerd kunnen zijn. Bij de ven aangekomen bleek
het wolgras ook in bloei te staan wat een prachtig plaatje opleverde.
Ook hebben enkele leden nog geprobeerd om een paar natte voeten op te
lopen. Dit kwam mede doordat een van ons een andere woning had gekocht
en de natuur om zijn huis nog wat moest helpen. En hier waterplanten
tegen kwam. Op de weg naar Dorgen zijn we halfweg afgeslagen het bos in.
Dit was jonge aanplant en dicht zodat niet veel werd opgemerkt. Achter
de dooie arm lang zijn we terug naar het basiskamp gegaan. Nu werd het
tijd voor een stevige maaltijd die ouderwets goed was en waarmee menige
naad van de slaapzak en tentharing moeite mee had. Ze waren er weer die
hun voorzorgen hadden getroffen, zoals bretels voor de slaapzak en
verstevigd ondergoed. Hierna werd er afgewast en koffie gezet. Na de
koffie werd onze proviand bekeken en volgens de deskundigen onder ons
was er van een bepaald goedje niet genoeg, zodat werd besloten om deze
aan te vullen. Hierna kon de avond niet meer kapot. Maar dit raadplegen
van deskundigen had ook een ander gevolg. Omdat er nu genoeg was werd de
afspraak om vroeg in ons nest te kruipen niet nagekomen. We zouden
namelijk om 5 uur in de schuilhut gaan. Zodat er van dit niet veel
terecht kwam. Nu moet ik eerlijkheidhalve er bij vertellen dat het toch
enkele leden dit hebben geprobeerd maar mede door de dikke mist zowel
binnen als buiten dit hebben gestaakt. Nu werd het een uitslaapmorgen en
toen de mist toch nog om een uur of half tien optrok gingen de meeste
van ons alsnog richting schuilhut. Bat bleef weer eens achter om de
afwas en de boel op te ruimen en te bezinnen op het leven. En zie, om
een uur of twaalf was de levensgezellin van Vliegend Hert ook al
aanwezig zo dat nu haast werd gemaakt met het opbreken. Voor 1 uur waren
we vertrokken van het kamp. Dit weekend kunnen we dan ook weer
bijschrijven in de analen als zijnde geslaagd. Ik dank jullie allen die
hieraan hebben meegewerkt. De Bat.