West Highland White Terriers in het nieuws

Beloning voor vinder gestolen hondje Tommie

'Aanvankelijk dacht ik nog dat Tommie was weggeglipt, de tuin in, maar ze hebben ook de hondenriem meegenomen! Daardoor weet ik zeker dat Tommie is meegenomen', zegt Enny de Rouw uit Acht over haar gestolen hondje.

'En ik pieker me ondertussen helemaal suf: heeft-ie pijn, honger of dorst? Hebben ze 'm gewoon ergens gedumpt of zit-ie al lang in Polen? En hoe langer het duurt, hoe banger ik word dat we Tommie nooit meer terug zien. Deze onzekerheid is écht verschrikkelijk!' Enny de Rouw heeft inmiddels e-mails gestuurd naar alle dierenklinieken in de regio, het dierenasiel en de dierenambulance, in de hoop dat iemand haar West Highland white terrier heeft gevonden. Gisteren plaatste ze een advertentie in deze krant, waarin ze de vinder een hoge beloning in het vooruitzicht stelde. Maar daar waren gistermiddag nog geen reacties op gekomen. In-verdrietig, maar vastberaden zegt ze: 'Ik ga de deur niet uit, blijf echt de hele dag wachten of iemand zich meldt. En als iemand zo'n hondje alleen op straat tegenkomt, dan hoop ik echt dat die hem meeneemt en ons of de dierenambulance belt. Want Tommie heeft een registratiechip in zijn nek. Het is dus heel gemakkelijk te achterhalen of het echt onze Tommie is. Al weet ik zeker dat ik hem zó zou herkennen.'

(Eindhovens Dagblad, 16 mei 2002)

West Highland Terrier Club onderzoekt erfelijke afwijkingen

Dierenarts Claire Laane kan in de krant van 3 december dan wel zeggen dat veel mensen zich bij de aanschaf van een hond die in de mode is, eerst moeten informeren bij de Raad van Beheer, maar dat vind ik grote onzin.

Daar is lang niet alle informatie aanwezig; er wordt verwezen naar de betreffende hondenclub. Wij hebben thuis na veel voors en tegens overwogen te hebben van de West Highland white Terrier besloten er een te kopen met stamboom! Nu is onze hond twee en een half jaar oud en heeft haar voorpoot al versleten. Artrose heet dat. Om na te gaan of het bij onze hond om een erfelijke aandoening gaat, kunnen wij dat in Utrecht laten onderzoeken. Maar volgens ons heeft dat geen enkele zin. Wij hebben de Raad van Beheer opgebeld met onze vraag over artrose bij Westies. We zijn doorverwezen naar de Westie Club, zonder dat ons naar het stamboomnummer van onze hond werd gevraagd. Wat toch noodzakelijk is om te voorkomen dat wij nu met deze hond gaan fokken en meer artrose `voortbrengen` bij de nakomelingen.

De Westie Club beweert dat artrose bij de West Highland white Terrier niet voorkomt. Er wordt toch niet gedacht dat onze hond als enige Westie artrose heeft? Wij gaan zeer zeker niet fokken met onze hond Tessa, want ze heeft al pijn genoeg. Toen we haar gekocht hebben met stamboom was het wel de bedoeling er een nestje bij te krijgen, maar dat gaan gewoon niet door.

(Twentsche Courant Tubantia, 20 december 1999)

Lekker bijten in een rookbommetje

door Fiona de Heus

GORSSEL - 13 december 2001 - Rico, een stoere Westie (West Highland White Terrier) stapt nieuwsgierig op het het vuurwerkfonteintje af, dat hij in de manege van Gorssel ziet branden. Deze pup van vijf maanden laat zich niet bang maken door vuurwerk. Zelfs in het rookbommetje wil hij nog wel zijn tanden zetten.

Rico is de pup van de heer Looijenga. Samen gaan ze wekelijks naar de lessen van Kynotrain, de kynologenclub van Gorssel. In deze lessen worden niet alleen alle aspecten van de opvoeding besproken, ook wordt er uitgebreid geoefend met vuurwerk. Vooral nu het eind van het jaar nadert, veranderen veel vrolijke honden in angstig bevende dieren. Sommige honden kruipen helemaal weg uit angst voor het onbekende, andere honden zijn zo panisch dat de baas er vaak geen raad mee weet.
De instructeurs van Kynotrain besteden daarom in alle puppycursussen, of dat nu in december is of in het voorjaar, aandacht aan vuurwerk. "De eerste twaalf weken van de pup zijn het belangrijkst. Alles wat ze in deze periode meemaken, zullen ze de rest van hun leven gewoon vinden. Daarom vinden wij het zo belangrijk dat ze ook vertrouwd gemaakt worden met vuurwerk en weten dat ze daar niet bang voor hoeven te zijn‘‘, vertelt Helma Polman, gedragstherapeut en instructeur. "Als je weet dat je hond bang is voor vuurwerk, dan heeft het geen zin om daar na de kerstdagen bij stil te staan. Je moet vroegtijdig beginnen met oefenen. Hiervoor zijn speciale cd's en bandjes te koop. Daarop staan allerlei onverwachte geluiden zoals het starten van een auto, maar dus ook vuurwerk.‘‘
STAP VOOR STAP
Maar oefenen in de groep, zoals bij Kynotrain, kan ook. Polman: "Je moet het echt stap voor stap opbouwen. We gebruiken in onze lessen rookbommetjes, trekrotjes en sterretjes. In het begin op afstand en dan steeds iets dichterbij. De eerste keer krijgt de hond een ballon." Geen vuurwerk dus, maar wel knalwerk. Als de hond in de ballon hapt, tenminste.
Vooraf worden de hondenbazen goed geïnstrueerd, want het is belangrijk dat ze goed met hun hond omgaan. De bazen proberen met speeltjes de aandacht van de hond vast te houden, terwijl de instructeurs langs lopen met sterretjes. De meeste honden gaan zo op in het spel dat ze niet eens reageren. Een enkeling kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en probeert zijn neus er in te steken.
Bij de vuurwerkfontein komen ook wat honden nieuwsgierig dichtbij kijken en zelfs het rookbommetje deert ze niet. Slechts één pup kijkt op om te onderzoeken waar het geluid van de trekrotjes vandaan komt, maar de rest speelt vrolijk verder.
Kelly, de vierenhalve maand oude Jack Russel van Petra Huizinga uit Zutphen heeft al twee vuurwerklessen gehad. "Laatst was er vuurwerk in onze wijk en toen merkten we dat we al veel tijdens deze lessen hebben geleerd", vertelt Huizinga. Voor Nero, een twaalf weken oude Labrador, is dit de eerste les. "Voor hem is alles vanavond nieuw. Maar zelfs met de ballonnen ging het goed", vertelt zijn baasje Antoinette Groot Jebbink uit Zutphen.
NIET AAIEN "Behalve dat je het stap voor stap moet aanpakken is het ook belangrijk dat de baas de hond niet gaat aaien als hij bang is. Daarmee bevestig je voor de hond het gevoel dat hij bang moet zijn en dan aai je de angst er in. Angst mag je nooit belonen. Aan de andere kant mag je de hond ook nooit straffen voor angst‘‘, benadrukt Helma Polman. Ze erkent dat sommige honden altijd bang voor vuurwerk zullen blijven. "Als je dat weet, dan kun je maar beter naar de dierenarts gaan, zodat hij iets kalmerends kan voorschrijven. En een hond in paniek wil vluchten, dus houd alsjeblieft de deuren dicht op oudejaarsavond.‘‘

(Zwolse Courant, 13 december 2001)

Eerste trimsalon voor honden in Groenlo.

GROENLO - Aan ruwharige teckels heb je veel werk en bij roodharige Cocker Spaniels moet je uitkijken. Sandra Wolterinck, eigenaresse van een hondentrimsalon, weet na vijf jaar precies wat ze van haar æharige klanten kan verwachten. Sinds kort zit Sandra Wolterinck in Groenlo.

De Groenlose Sandra Wolterinck heeft het enorm druk in haar splinternieuwe 'kapsalon voor honden'. Hier krijgt 'Westie' Igor een behandeling. (foto WOUTER BORRE )

Of ze nu in Winterswijk zit met haar salon, zoals de afgelopen vijf jaar, of in Groenlo, Sandra Wolterinck (27) is ongelofelijk druk. Met zo'n 450 vaste klanten is ze vijf volle dagen van æs morgens vroeg tot 's avonds laat in de weer. Er zitten niet veel hondentrimsalons in de Achterhoek, zegt de Groenlose, die haar trimsalon aan huis heeft. En natuurlijk wil ik de mensen graag tevreden houden en probeer ik ze zo snel mogelijk te helpen.

Nadat haar woning aan de Winterswijkseweg was verbouwd, had Sandra Wolterinck de ruimte om er een trimsalon te beginnen. Tot die tijd had ze een pand in Winterswijk, naast het dierenasiel. Nu kon ik eindelijk honden aan huis trimmen en dat had ik altijd al gewild, vertelt ze. Ik heb ook altijd geweten dat ik met dieren wilde werken.

Honden trimmen is een vak op zich, blijkt al snel. æEn je moet het echt leuk vinden, want rijk word je er niet van. Het is erg tijdrovend, maar wel ontzettend leuk om te doen, zegt Sandra lachend.

Wie denkt dat er alleen poedels met felgekleurde strikken om hun kop getrimd worden, heeft het mis. West Highland White Terriers (Westies), Teckels, maar ook bijvoorbeeld Duitse Herders en Golden Retrievers worden behandeld in de salon. Echt in alle soorten en maten komen ze langs, zegt de hondentrimster. Het zijn wel voornamelijk de wat kleinere honden. Dat is maar goed ook, want van de grote honden kun je het aardig in je rug krijgen, weet ze. Daarom heb ik nu een stop op het aantal Benner Sennerhonden gezet. Dat is me gewoon te zwaar. Een standaardbehandeling in de trimsalon bestaat uit knippen, even in bad, nagels knippen en oortjes schoonmaken. Hoe noodzakelijk het is om een hond te trimmen, ligt helemaal aan het ras. Dat geldt ook voor het model waarin ze geknipt worden, bij elk ras hoort een andere coupe.

Sommige honden komen eens per jaar en zitten dan helemaal in de klit. Dan zit er niets anders op dan kortscheren. Andere honden hoeven in principe eigenlijk nooit geknipt te worden. Toch krijg ik ook veel van deze honden, bijvoorbeeld om ze heel goed uit te kammen als ze verharen. Dat scheelt een hele hoop haren in huis.

Ruwharige teckels worden niet geknipt, maar geplukt. Met de hand plukt Sandra het haar er uit. Dat is niet zielig hoor, zegt ze snel. Dat haar is zo dood, daar voelt het dier niks van. Gebeten is ze nog nooit. Ik trek snel m'n hand weg en een valse hond is echt een grote uitzondering.

(Twentsche Courant Tubantia, 5 mei 2001)

Ze zijn even oud (9 jaar) en toch geen tweeling. Zelfs geen familie. Toch kun je Max en Mitch bijna niet uit elkaar houden.

Max en Mitch, lieve reutjes van negen jaar oud. Max is de kleinste van de twee West Highland White Terriers.

Max is iets kleiner, krijgen we als tip bij de Nationale Dierenzorg waar dit tweetal samen wacht op plaatsing op één en hetzelfde adres. Maar wat is 'kleiner', als je zelf als een reus boven de twee West Highland White Terriers uitsteekt? De ene hond zal ongetwijfeld ook ietsje witter zijn dan de andere. Tenminste, de ene dag wel, de andere dag niet. Verschillende halsbandjes kunnen er mogelijk voor zorgen dat de verwarring in elk geval bij de eigenaar tot het minimum wordt beperkt.
Met z'n tweeën laten we deze Westies uit, die thuis rustig zijn en buiten energiek. Max trekt en keft, telkens als zijn vriendje aan de andere riem een lichte voorsprong neemt of achterblijft. Het is echt een gezellige knaap, die eventueel los kan lopen want hij luistert ook dan goed. Hij kan bij kinderen van alle leeftijden en blaft alleen tegen andere honden, als hij voor Mitch opkomt. Laatstgenoemde heeft die steun als iets dominantere hond eigenlijk helemaal niet nodig, maar ja, zo gaat dat nu al hun hele leven. Vanaf het moment dat ze door dezelfde baas bij twee verschillende nesten werden weggehaald. Mitch kan niet bij kleine kinderen, luistert voor geen meter en zal dus zeker niet overal zomaar losgelaten kunnen worden. Beide reuen (niet gecastreerd) hebben een huidallergie. Vooral Max krijgt hiervoor constant medicijnen.

(foto Theo Böhmers)

Max en Mitch zijn te bevragen bij de Nationale Dierenzorg, Zijdeweg 56 in Wassenaar. Tel. (070) 517 98 52. Open van maandag t/m vrijdag van 10-12.30 uur en van 13.30 tot 16 uur en op zaterdag van 08.30 tot 12.30 uur.

(Haagsche Courant, 16 februari 2002)

Jan Wouters gaat spelers begeleiden

Dinsdag 16 januari. HUIZEN - Barney, de West Highland White Terrier van de familie, moet er even uit, maar dat kost Jan Wouters geen moeite. 'Dit is een zelfuitlatende hond.' Als het beestje zijn behoefte heeft gedaan, meldt hij zich weer blaffend aan de deur om binnengelaten te worden.

Het hondje van Wouters is twaalf jaar oud en getekend door het leven; beide achterste kruisbanden zijn afgescheurd. Wouters zelf is beter uit de strijd gekomen. Na zestien jaar profvoetballen is bij Wouters alleen een meniscus bijgeknipt.

(Eindhovens Dagblad, 16 januari 2001)

Doggen bijten Dimple dood

WASSENAAR | Twee Duitse Doggen hebben deze week op het strand bij de Wassenaarse Slag een West Highland White Terriër, Dimple genaamd, doodgebeten. De eigenaren van Dimple, het echtpaar Slats uit Wassenaar, hebben de politie ingeschakeld. "Niet voor het geld, maar wellicht hebben die honden bloed geroken en pakken ze straks een kind." De eigenaar van de aangelijnde doggen wijt het voorval aan onkunde. "Die hond is in de roedel gelopen. Mijn honden zijn niet vals, maar beschermen de roedel. Natuurlijk vind ik het erg dat die hond dood is. Ik ben geen beul."

(Haagsche Courant, 26 juli 2003)

Jacky voelt zich een beetje ontheemd

Jacky, de vijfjarige West Highland White Terriër reu, zit nog maar kort in ’t Noordbroek. Hij is een beetje onzeker.

Het bazinnetje bleek allergisch te zijn voor honden. Daar kwam ze na vijf jaar achter. En dus was Jacky de pineut. Hup, de deur uit met dat beest, naar ’t Noordbroek dan maar. Jacky voelt zich duidelijk ontheemd. Hij zoekt overal naar een vertrouwd geurtje, een herkenbare stem, maar vindt op dit moment alleen maar medewerker Tonnie van ’t Noordbroek en de verslaggever die een paar keer ‘Jacky, Jacky’ roept, maar geen response krijgt. Jacky’s neus schuift alsmaar over de grond, het gesnuffel in deze voor hem vreemde omgeving kent geen grenzen. ‘Ach ja, eerst zat hij veilig in zijn eigen huisje’, zegt Tonnie. ‘En nu moet hij het hier zelf maar uitzoeken tussen de andere honden. Dat doet wat met zo’n hondje, hoor! Jacky reageert nu anders dan hij in werkelijkheid is. Normaal reageert hij wel op zijn naam en basiscommando’s als zit en lig.’

Jacky heeft een enorme vacht op de huid, en met dit warme weer krijg je medelijden met het beestje. Vanmiddag nog naar de trimmer om van dat warme pak verlost te zijn, denk je. Maar dat zit er even niet in. De nieuwe baas van Jacky zal moeten besluiten of hij wel of niet geld over heeft voor een flinke trimbeurt. Zo ja, dan komt onder die enorme vacht een heel grappig hondje tevoorschijn, met een eigenwijs maar toch vooral lief karakter. De oogjes van Jacky worden dan weer zichtbaar, en die blaken van levenslust.

Dan ook zal duidelijk worden dat Jacky toch wel wat overgewicht heeft. Niet veel, Jacky is geen vet mormeltje, maar wel zodanig dat je kunt zien dat de rondingen bij buik en heupen niet van nature bij deze hond horen. Jacky is per slot van rekening van de terriër-stamboom afkomstig, en in de regel levert dat gestroomlijnde, vliegensvlugge hondjes op.

Verder is hij supergezond, goed zindelijk, kan het best met grote kinderen, en niet met katten. Binnen is hij rustig, buiten aan de lijn gedraagt hij zich prima, hij vindt alleen thuis zijn geen punt. Kortom, Jacky is helemaal klaar voor een nieuwe toekomst.

Tel. Noordbroek, 45 39 01

(Twentsche Courant Tubantie, 5 juni 2003)

Onderzoekers vonden rekentalent bij viervoeters Hondenkoekjes-test toont aan: Honden kunnen 'tellen'

Londen - Honden hebben bij proefnemingen door Braziliaanse en Britse onderzoekers ongekende rekentalenten bewezen: Elf rasloze honden waren duidelijk in staat om koekjes die in bakken lagen te tellen. Een vaardigheid die overeenkomt met die van vijf maanden oude mensenbaby's. Reeds eerder hadden wetenschappers aan baby's meerdere poppen laten zien en deze daarna achter een gordijn verstopt. Als het gordijn werd opgetrokken en het aantal poppen was veranderd, lieten de testkinderen duidelijk verbazing zien. Net zo deden de honden bij de hondenkoekjes. Waren na het optrekken van het gordijn, net als daarvoor, twee koekjes in de bak, dan toonden ze nauwelijks interesse. Waren het er drie, dan reageerden ze verward. De studie over de vaardigheid van de dieren om te tellen wordt in het vaktijdschrift Animal Cognition gepubliceerd.

(Kronen Zeitung, 2 augustus 2002)