De afgelopen week was eigenlijk vrij rustig, in tegenstelling tot alle voorgaande. Geen gezeur, geen klachten (buiten de gasten om), geen meningsverschillen, dus het was erg wennen in feite...
Het weer was erg goed (althans, volgens mij. Volgens de sneeuwfanaten is het slecht): ruim 17 graden en volop zon, dus we hebben elke dag wel een terrasje gepakt in het gloriënde Briançon. Weliswaar een typisch Frans terras (simpele stoeltjes, grauwe witte tafeltjes en een autoweg voor je neus), maar goed...het is en blijft een terras en bruin worden is ook een must.
Afgelopen maandag ben ik langs de Orange en SFR geweest met de vraag of het mogelijk was om mijn Nokia N95 te repareren (er zit een barst in het scherm) en ik nu opgescheept zit met een Sony-Ericsson welke geen Nederlandse T9 heeft. "Est-c'est que possíble vous reparez mon telephoné?"...Waarop werd geantwoord dat het niet mogelijk was, omdat het een Nederlandse telefoon is (Orange) en dat het niet mogelijk was, omdat ik de factuur niet bij me had (SFR). Nu blijkt dus dat er in het gehele departement geen Nokia-repair-center te vinden is en ik naar Grenoble moet gaan, wat op ongeveer 150km afstand ligt. Lang leve de Sony-Ericsson J120i!
Donderdag ben ik wederom naar Pra-Loup geweest, maar waar ik van plan was om de trein van 06:06u te nemen vanuit Briançon heb ik in mijn slaap mijn alarm uitgezet in plaats van te snoozen (had de avond ervoor bar tot 02:30u), dus ik werd iets later wakker en heb de trein van 09:21u genomen. Vervelende is wel dat je dan meteen anderhalf uur moet wachten in Gap, aangezien de aansluitende bus naar Barcelonette dus maar drie maal per dag rijdt. Nou was dat opzich geen straf, aangezien het zonnetje volop scheen en het heerlijk vertoefen was op het stationsbankje tezamen met een grande caffée en een croissant de chocolate. Uiteindelijk ben ik om 14:00u aangekomen en kon ik direct aan de bak, aangezien Anne voor die avond een snow-bbq had georganiseerd en we het vlees moesten voorbakken. Tot 17:00u hamburgers, kip en worstjes staan kokkerellen, direct door naar de Gray's Bar om alles klaar te zetten en het resultaat: negen mensen die kwamen eten (in positieve zin: meer vlees voor ons). Al-met-al was het alsnog erg gezellig en de volgende ochtend ben ik om 08:30u, enigszins bedroefd dat de tijd voorbij vliegt, richting de bus gelopen.
Twintig minuten later in Barcelonette aangekomen, bleek de bus naar Gap pas om 11:40u te rijden, dus ik ben linea-recta weer naar boven gegaan (nadat ik eerst de plaatselijke boulangerie heb overvallen), waar we nog samen hebben ontbeten en ik om 10:55u een nieuwe retourpoging heb ondernomen (ditmaal wel geslaagd). Na aankomst in Briançon om 15:00u ben ik nog even snel langs de NewStyl geweest (plaatselijke Score/Chasin'/Rode Winkel waar we 10% korting krijgen als Gotcha!-personeel) om een riem en polo te halen en me vervolgens naar de bar te haasten.
Zaterdag hebben we ruim 230 gasten verwelkomd in Le Signal du Prorel, waarvan 130 fysiotherapie-studenten uit Utrecht. Er zitten wel wat bekende gezichten tussen, dus zaterdagavond was het groot feest. Waar Bauwe als DJ fungeerde, stonden Robbin, Nick, Kasper en ik ons vol te gieten met de Franse specialiteit Genepy (Rubicondreef, hou je gereed, er komen wat flessen mee die kant op). Enig minpuntje die avond was wel dat er een Algerijns iemand uit Marseille met iedereen ruzie probeerde te zoeken en uiteindelijk hardhandig (met bloed en bijzaak) de kroeg is uitgezet door Kasper, Sjors en Bauwe, nadat-ie het hout van de DJ-booth had afgerukt.
De volgende ochtend ben ik om 07:40u (ditmaal niet verslapen) met de bus naar Oulx vertrokken om daar om 09:27u de trein te pakken naar Torino Porta Nuova en vervolgens eerste klas door te reizen naar Milano Centrale om Chiara op te zoeken. Ook ditmaal was het weer een mooie route door de bergen via Montgenèvre en scheen de zon volop (ook in Italië). Om 12:45u ben ik aangekomen en stond Chiara al te wachten op het station, waarna we met de metro naar het centrum zijn geweest. Eerst hebben we wat gegeten bij Milaans bekendse broodjestoko, Panino Giusto. Het is een typisch Italiaans restaurant met twee verdiepingen waar zowel families als zakenmensen lunchen. Hierna zijn we verder het centrum doorgelopen (zowel het commerciële als het oude stadsdeel), terwijl het zonnetje heerlijk bleef schijnen bij een temperatuur van 20 graden. 's Avonds zijn we uit eten geweest bij een luxueuze bar, waar ze Happy Hour hadden; je betaalt tien euro en dan kun je onbeperkt eten van het buffet, incl. één gratis drankje (de hierop volgende drankjes zijn echter wel tien euro, ongeacht of je een cocktail of een Colaatje neemt) en daarna wezen stappen met twee vrienden van Chiara, die ik in de zomer ook ontmoet heb (tijdens Eurotrip met Rémon). 's Nachts ben ik om 05:00u afgezet door Davide bij m'n hotel, waar om 07:00u m'n alarm weer ging, aangezien ik bar moest draaien om 15:30u.
Ook kwamen vorige week maandag m'n vader met een vriend langs. Ze zouden eerst in het personeelsappartement slapen, maar dankzij wat speurwerk van reisleider Sander konden ze toch hun intrek nemen in een Sunweb-appartement. 's Avonds hebben we raclette gegeten en hebben ze zich te goed kunnen doen aan de Leffe, om de volgende dag samen de piste op te gaan. De omstandigheden waar perfect: volop zon, prima sneeuwcondities (behalve richting het dorp, daar waren sommige stukken erg ijzig), dus we hebben ons prima vermaakt. 's Avonds bleek echter dat het Sunweb-appartement toch verlaten moest worden, aangezien een aantal gasten hun voordeur hadden gesloopt en naar een ander appartement wilden. Uiteindelijk hebben m'n vader en Menno besloten een hotel te nemen in het centrum van Briançon, maar de skispullen hebben ze wel laten staan in het personeelsappartement, aangezien hier dan niet mee gesleept hoefden te worden. Op woensdag zijn we opnieuw de piste opgeweest en 's avonds vloeiden de Jupi's rijkelijk... Vrijdagochtend zijn ze helaas weer vertrokken ('s ochtends omstreeks 09:00u), maar ondanks dat het kort was, was het wel krachtig!
Tot slot zijn er wel weer wat schuivingen geweest binnen het personeel: Marisol en Robbin vormen nu (eindelijk) officieel een stelletje Marisol en Robbin zijn inmiddels weer uit elkaar met alle gevolgen van dien en hebben een eigen kamer betrokken in het personeelsappartement, maar delen nog wel dezelfde kamer in het personeelsappartement, Sjors is wedergekeerd na wat onenigheid in Les Deux Alpes, Dries gaat toch niet naar Les Deux Alpes (na eerdere toezeggingen te hebben gehad van Bauwe (area-manager), Chris (directeur Frankrijk) en Paul (manager Les Deux Alpes)), Tim is onze nieuwe HUSK-reisleider en Nick onze nieuwe horeca-medewerker. Verder zijn we binnen ons team nog opzoek naar vrouwelijke medewerkers, dus ik heb Hasse gesms't of ze zin had om hier te komen werken voor de resterende drie maanden, dus nog even afwachten hoe dat zich verder ontwikkelt.
Ook ben ik afgelopen week gevraagd door Sunweb of ik een zomerseizoen wil draaien (hetzij als reisleider, hetzij als barmedewerker), dus daar ben ik nu over in gedachten verzonken. Wel heb ik een sollicitatie gestuurd naar 't Hof van Holland op Kreta (1 mei - 1 oktober) om daar aan de slag te gaan, dus ik hou jullie op de hoogte. Persoonlijk hoef ik niet terug naar Nederland, dus mochten er zich nog meer mogelijkheden voordoen, dan hou ik die zeker in het achterhoofd. Wel heb ik besloten om, als het seizoen hier ten einde is gelopen, nog twee á drie weken (afhankelijk van het vervolg) per trein rond te gaan trekken door Italië of Spanje. Bijkomen noemen ze dat ook wel...
Goed...dit was het wel weer voor nu. Momenteel sneeuwt het hier onwijs hard en wordt de laag alsmaar dikker en dikker. Morgen ben ik vrij, dus ik zit eraan te denken om naar Marseille of Nice te gaan, maar het hangt momenteel af van het weer... Dus bijdeze: ciao!
p.s. Mochten er nog mensen wat dagen vrij hebben en zin hebben om langs te komen: een vliegticket (retour, incl. belastingen, etc.) naar Turijn kost zestig euro een een retourtje Turijn-Briançon is dertig euro. Verblijf, skipas, eten en drinken is gratis!
|