Stel je voor: je bent een vrouw 34 en je woont in een studentenhuis. Wat heb je dan in de afgelopen jaren met je leven, voor zover je dat dan nog een leven kan noemen, gedaan? Normaal gesproken sluit je de middelbare school af, ga je studeren en genieten van het leven onder het genot van een Heerlijk Helder Heinekentje, alvorens je je na je afstuderen gaat richten op een carrière en een vrouw. Trouwen rond je 28e levensjaar en niet veel later volgen vrijwel automatisch je kwadraten in de vorm van een meisje of een jongen.

Nee, mijn huisgenote heeft het heel anders gedaan. Alleenstaand, niet echt aantrekkelijk om mezelf nog netjes te expreseren, werkzaam als receptioniste bij een bouwbedrijf en bewoont een zolderkamer à een slordige 450 euro per maand voor een stoomcabine. Je haalt ze wel uit de jungle, maar hoe haal je de jungle uit hun? Nou heb ik niets tegen stoomcabines, maar wel tegen vrouwen die erg dominant aanwezig zijn en hun stempel drukken op het thuis zijn. In plaats van schoon te maken of pleerollen te kopen, gaat zij zeuren als de muziek aanstaat en ze zich niet kan richten op haar maquette van een museum gericht tegen de slavernij.

Toch kan ik me ook enigszins voorstellen hoe het zover heeft kunnen komen. De hele dag zit je de telefoon op te nemen tussen allemaal rokende, dikke bouwvakkers met hun Levi 501-broek compleet met gaten en op half zeven hangend die allemaal zo stijf staan van geilheid. Dan moet je toch op één of andere manier je woede kunnen uiten en helaas zijn wij, arme studenten genietend van een welverdiend biertje, de pineut. Ben je rustig een diepzinnig, psychologisch krakend gesprek aan het voeren over vrouwenlogica, komt mevrouw woedend naar beneden stampen om 01:30u met kleren aan. “Ik kan niet slapen, dus doe die muziek uit. Dat jullie nou niets te doen hebben en geen school hebben, betekent niet dat jullie mij hoeven te irriteren. Ik vraag het niet nogmaals!”. Ze slaapt dus blijkbaar met kleren aan, rare gewaarwording. Over vrouwenlogica gesproken.

De afgelopen anderhalve week heeft Nederland loom in de tuin gelegen om de hitte te trotseren. Binnenzitten is namelijk uit den boze met tropische temperaturen en ook onze huid wil graag bruinen, dus we zoeken massaal verkoeling in onze botanische tuin, welke bijgehouden wordt door de Turkse ‘eigenares’ van het huis. Weer die vrouwenlogica; tuin bijhouden van een huis wat ze niet zelf bewonen. Maar zo gauw het 22:00u geweest is, dient er onheilspellende stilte te zijn, aldus onze huisgenote. Komt ook nog eens het feit bij dat er naast Karel en Anitra weer een nieuwe huisgenoot bijkomt, welke ook nog eens een bekende van mij blijkt te zijn en houdt van een stevig biertje en goede gesprekken. Dit ligt mijn bellende, zwartkomische huisgenote ook niet, dus speciaal voor haar:

“Take-off Fares met KLM: Enkele reis Paramaribo (incl. taxes) €299,-. Vertrekdatum: Zo snel mogelijk.“

Gelukkig heb ik vernomen dat ze opzoek is naar een koopwoning in Den Haag. Schijnt het echter niet dat je om te kopen een notering bij het BKR dient te voorkomen? Kan dus nog een lastige zaak worden…Tenzij je gaat voor een huis in de Schilderswijk. Sociaal, multicultureel en niet erg duur. Akkouh’s Taxiservice brengt je voor twee schapen naar huis, verse groentes bezaaid met vliegen worden volop aangeboden en ook palmbomen, ondergekalkt met graffiti, ontbreken niet.

Blij dat ik de komende twee weken verlost ben van deze sores. Volop herrie maken op het balkon, stevige, diepzinnige discussies voeren en genieten van een Heerlijk Helder Kroatische Pivo en proberen de 34-jarige vrouwenlogica te ontdekken. Op dit moment ben ik al zover geïnfiltreerd hierin dat ik één positief punt voorlopig ontdekt hebben: ze leveren een verdubbeling van de punten op die ervoor beschreven staan. Mannenlogica.