Any-Itch

Trosgierst (botanische naam: Setaria Italica)
is de op een na meest geplante gierstsoort, en de belangrijkste in Oost-Azië.
Het heeft de langste geschiedenis van de gierstsoorten,
hij werd namelijk al 6000 jaar voor Ch. gekweekt.
De trosgierst heeft slanke, verticale, bladstammen en kan een hoogte van 120-200 cm bereiken.
De bloempluim, is een dichte, harige lange pluim van 5-30 cm.
De zaden met een diameter van ongeveer 2 mm zijn ingepakt in
een dunne schil die gemakkelijk in het dorsen wordt verwijderd.
Er zijn verschillende soorten trosgierst;
de Chinese trosgierst is de gele trosgierst uit de winkel,
de Franse roodbruine trosgierst wordt het meest gewaardeerd door vogelliefhebbers
en is op vogelbeurzen te koop,
de rode trosgierst is het beste aangepast aan ons klimaat.

Trosgierst kan gezaaid worden vanaf mei in de volle grond.
Deze eenjarige plant is een snelle groeier, en groeit ook sneller dan onkruid.
De hele cyclus, van zaadje tot rijpe trosgierst duurt 60 tot 75 dagen,
dus trosgierst kan nog gezaaid worden als het voor andere moestuinplanten al te laat is.
Elke grondsoort laat trosgierst toe,
maar rijke gronden hebben geen voordeel boven arme of zanderige gronden.
In principe zijn geen bestrijdingsmiddelen of kunstmest nodig,
trosgierst groeit niet sneller in bemeste grond.
Wanneer de trossen rijp zijn (eind augustus) worden ze door de volgels geplunderd,
dus een net over de trosgierst is wel nodig.
Span tussen de rijen trosgierst een touwtje, dit voorkomt dat trosgierst gaat legeren,
of wel omvallen bij een zware regenbui. Als de trosgierst rijp is, kan je het laten drogen.
Dat gebeurd door ze aan hun steeltje aan een touwtje te hangen,
niet in de volle zon en ook niet te dicht bij elkaar. Er is dan kans op schimmelvorming.

Trosgierst kan je dus heel goed zelf kweken.
Hier kan je zien hoe ik "probeer" trosgierst te kweken.

Dag 5

Dag 6

Dag 7

Dag 9

Dag 11

Dag 16

Dag 20

Week 5

Week 7

Week 8

Week 10

Week 14

Week 20