nog doorweven
met wat
daggedachten
strekt
mijn geest
zich
naar de nacht

voel daar de plaats
waar ik
altijd thuis mag komen
koesterend
in mijn dromen
jouw armen
 zacht

de tijd verstrijkt
in trage uren
terwijl mijn hart klopt
haastig
in de maat
van een liefdevol verlangen
tot jij weer
voor me staat