Algemeen

Walvissen ontwikkelden zich uit vierpotige zoogdieren, die miljoenen jaren geleden het land verlieten om in zee te gaan leven. In de loop der tijd pasten zij zich aan hun waterhabitat aan en werden glad en gestroomlijnd. Hun staarten werden sterke peddels, hun voorsteledematen vinnen en om het ademhalen te vergemakkelijken, verplaatsten hun neusgaten zich naar bovenkant van de kop. Er bestaan 77 bekende walvissoorten. Ze zijn onderverdeeld in twee groepen: de baardwalvissen en de tandwalvissen. Baardwalvissen zijn de grootste dieren op aarde. Ze eten door kreeftachtige diertjes uit het water te zeven. Tandwalvissen zijn jagers die het vooral op vissen en pijlinktvissen hebben gemunt.

Baardwalvissen

Ondanks zijn immense omvang voedt de baardwalvis zich met minuscule prooi. In plaats van met tanden is de grote bek gevuld met hoornplaten, die afhangen van de bovenkaak en zijn omzoomd met borstelhaar. Deze platen fungeren als zeef om immense hoeveelheden kreefachtige diertjes (krill) en visjes te filteren. Anders dan de tandwalvis bezit de baardwalvis twee spuitgaten (neusgaten) boven op zijn kop. Er zijn 11 soorten baardwalvissen.

Tandwalvissen

Tot de tandwalvissen behoren dolfijnen, bruinvissen en potvissen. Deze walvisachtigen hebben scherpe tanden, die ze gebruiken om prooien, te vangen. Tandwalvissen lokaliseren hun prooi door speciale geluiden uit te stoten en vervolgens naar de echo's te luisteren (echolocatie). Bij de meeste soorten bevat het grote voorhoofd een wasachtig orgaan dat een functie bij de echolocatie heeft. De tandwalvis heeft een spuitgat bovenop zijn kop. Er zijn 66 soorten tandwalvissen.