Maandag 02 december 2002 - BREDA - Zelf is hij dakloos, maar voor zijn schilderijen heeft hij onderdak gevonden. Kunstenaar Jan Peijs exposeert vanaf deze week in Centre Court op het centraal station in Breda. Uitgerekend in de restauratie die in mei in het nieuws was vanwege op het station rondhangende overlastveroorzakers.

'Van kunst heb ik geen verstand, ik kan gewoon schilderen', zegt dakloze Jan Peijs. Hij exposeert momenteel in Centre Court op het station.
(Foto: Ingrid Bertens)

Jan Peijs (43) is geen man van moeilijke woorden. "Van kunst heb ik geen verstand. Ik kan gewoon schilderen." Zes schilderijen hangen er in de stationsrestauratie, waaronder blote vrouwenlichamen, een portret en een stuk prikkeldraad.
Ingewikkelde thema's of dubbele lagen kom je in zijn werk niet tegen. "Ik schilder dingen die in mijn kop komen." Opvallend is dat de lijst onderdeel is van zijn schilderijen. "Ik maak ze zo dat ze die lijst er niet af kunnen halen. Hij hoort bij het kunstwerk."
Peijs belandde vanuit Maastricht in Tilburg, waar hij een tijd lang woonde. "Maar ik zat in die tijd vaker in de Koepel dan in Tilburg. Het was bajes in, bajes uit. Dus toen ben ik hier maar gaan wonen." Tweeëntwintig jaar woont Peijs nu in Breda, waarvan de laatste drie jaar zonder vaste woon- of verblijfplaats. "Dat is een bewuste keuze. Ik heb veertien jaar op een kamer gewoond met een hondje. Toen dat hondje doodging, trok ik het niet meer. De muren kwamen op me af." Schilderen doet Peijs op de daklozenopvang aan de Slingerweg. Een deel van de recreatieruimte is zijn atelier. "Dat is een heel mooi plekkie. Ik ben er vrijwel dagelijks."
De inspiratie voor zijn werk doet hij op verschillende plaatsen op. In de bibliotheek in het centrum is hij vaak te vinden achter een internetcomputer. Het vrouwenportret dat aan de muur hangt heeft hij nageschilderd van een foto op internet.
Ook zijn reizen vormen een welkome inspiratiebron. In 1998 stapte hij samen met een vriend op het centraal station op de trein. Het was de aftrap voor een lange tocht richting het oosten. Grotendeels over land reisde hij naar de andere kant van de wereld. In een dorpje in het noorden van Australië werkte hij als pompoenplukker. Totdat hij merkte dat je met tekenen meer kunt verdienen. "Nu nog lopen er Nederlanders rond met een T-shirt met een meloen erop." De werken van Peijs in de restauratie zijn te koop. Echt doorbreken zou mooi zijn, maar voor het geld hoeft het niet. Een huis voor zichzelf zou Peijs toch niet kopen. "Dit leven bevalt mij, of ik nou miljonair ben of steenrijk." Eigenares Karin Ouadrihiri van Centre Court vindt het prima dat Peis zijn werk bij haar ophangt. "Het brengt een beetje sfeer. En je moet elkaar natuurlijk een beetje helpen."

naar website Jan Peijs