Artikel uit BN/DeStem van 25-07-2002
  Gezin woont met ziek kind in auto
Van onze verslaggever
Donderdag 25 juli 2002 - BREDA - Geen huis, geen geld, een kapotte auto, en het eten is ook al bijna op. Samen met zijn vrouw Anneke (43), zijn chronisch zieke zoon Dennis (16) en de hond bivakkeert Bredanaar Cor Hass (42) al een week in een kleine Fiat Uno langs de Terheijdenseweg in Breda. Hass wordt langzaam hopeloos, want hij kan letterlijk geen kant meer uit.
 "Ik weet wel een leukere plek om te kamperen", zegt Cor Hass, terwijl 
  hij met zijn zoon op een bankje zit in het parkje voor het Baronie College. 
  Dat is het enige dat ze doen. Samen kijken ze wat voor zich uit. Gelukkig is 
  het nog redelijk weer. 's Nachts kruipen ze weer in hun kleine Fiat. 
  De wagen staat onopvallend in een parkeervak. Het Fiatje is geen roestbak. Alleen 
  is de ontsteking naar de vaantjes. De Wegenwacht is geweest en kon niet helpen. 
  
  Er moeten nieuwe onderdelen in. Dan kan het gezin pas verder. Naar Rotterdam, 
  waar ze hun leven opnieuw willen opstarten. 
  Twee weken geleden werd de familie Hass uit hun huis aan de Olmenbroek gezet. 
  De huur kon niet meer worden opgebracht, omdat Cor eind vorig jaar zijn baan 
  bij een beveiligingsbedrijf was kwijtgeraakt. De uitkering die hij kreeg, was 
  bij benadering niet genoeg om het huis te handhaven. 
Rotterdam
  Eenmaal dakloos vond het gezin nog enkele dagen onderdak bij een zwager in de 
  Hoge Vucht, maar die situatie was maar kort te handhaven. Daarna gingen ze naar 
  Rotterdam om hulp te vragen, maar de instellingen in de Maasstad stuurden de 
  familie terug omdat ze in Breda stonden ingeschreven. Op de terugweg strandden 
  ze met een kapotte auto op de Terheijdenseweg. 
  Cor zegt dat hij intussen alle hulpinstanties is afgelopen voor hulp, maar niemand 
  kan hem helpen zegt hij. Hij heeft geen adres, dus krijgt hij geen uitkering. 
  En omdat hij geen uitkering heeft, kan hij nergens heen om iets te regelen. 
  Dus zit hij te wachten in het park, hopend dat er iets gebeurt. Het eten, wat 
  brood, is waarschijnlijk in de loop van donderdag op. Gelukkig zijn er nog genoeg 
  medicijnen om Dennis overeind te houden, die een hartafwijking heeft en lijdt 
  onder de gevolgen van een al op jonge leeftijd opgelopen herseninfarct. 
  De dakloze Bredanaars weigeren om naar de daklozenopvang op de Slingerweg te 
  gaan. Zo diep zijn ze nog niet gezonken, zegt Cor. "Daar zitten alleen 
  maar junks. Dat wil ik Dennis niet aandoen." 
  De bewoners van de Terheijdenseweg zien het gebeuren en voelen zich hulpeloos. 
  Het gezin Hass gaat als het even kan in het parkje zitten, zo veel mogelijk 
  uit het zicht van de huizen langs de weg. "Want we willen die mensen zo 
  min mogelijk tot last zijn", zegt Cor. 
  Op het Instituut voor Maatschappelijke Werk IMW in Breda is men niet bekend 
  met het probleem van de familie Hass. "Maar mensen met zulke problemen 
  kunnen naar ons open spreekuur komen, tussen 9.00 en 10.30 uur", zegt staffunctionaris 
  J. Korebrits van het IMW. "We bekijken dan serieus of we hulp kunnen bieden 
  of dat er andere instellingen zijn die dat misschien kunnen. Verder mag ik vanwege 
  privacy-overwegingen niet zo veel zeggen. Onze 24-uursdienst gaat nu (woensdag 
  18.00 uur red.) contact zoeken met het gezin en kijken wat er voor de nacht 
  eventueel moet gebeuren." Het IMW gaat zich vandaag uitgebreider met de 
  problemen van het gezin bezighouden. 
  Hoop
  Cor Hass zit intussen nog steeds op zijn bankje in het park bij de Terheijdenseweg. 
  Al een week verblijft hij daar. Hij heeft zijn hoop gevestigd op een geldbedrag 
  dat hij nog zou krijgen van zijn voormalige werkgever. Daarmee zou hij zijn 
  auto kunnen laten maken. 
  Dan kan hij weg. Naar Rotterdam, waar hij misschien weer aan de bak kan.