Lake District 1997

14-27 juni

Voettochten wandelreis

Vertrek zaterdag 14 juni Na de stoptrein Amsterdam Muiderpoort - Rotterdam en de dure bus Rotterdam - Europoort begint de reis pas echt nadat we in de vertrekhal van de boot op Herman moeten wachten. Inmiddels hebben we de eerste kennismakings­ronde achter de rug. We gaan aan boord van de nachtboot van Rot­terdam naar Hull. Eerst nog een uitgebreide maaltijd aan boord, wel duur maar met een buffetsysteem waar je zoveel kunt opscheppen als je wilt. Slapen ging wat moeizaam in kleine 2 persoons hutjes die veel te warm waren. Bovendien was er een rumoerige groep Duitse jongeren op de gang
	1. Zondag 15 juni Na aankomst in Hull vertrek met gehuurd busje naar Barrow house youth hostel in Borrowdale. Na instal­la­tie nog een kleine wandeling in de omgeving, die ik met Carla nog iets uitgebreid heb. Daarvoor moesten we wel door een stroom­pje waden. 's Avonds heerlijk gegeten in de YH, heerlijk gekookt door Josien, een verpleegkundige die vaker meeging met Herman om voor een groep te koken.
2. Maandag 16 juni Ik ging als een van de laatsten weg, samen met Pim (en Herman). Al snel haalden we Carla en Agnes in, die verkeerd waren gelopen. Samen met Herman liepen we trouwens ook nog verkeerd, maar we kwamen toch in Keswick terecht, via een omweg die steeds natter werd. Daar lekkere engelse thee met koekjes gedronken en gegeten. Ansichtkaarten en postzegels gekocht. Nog even door de winkelstraat gelopen en verder met de wandeling langs het meer, Derwent Water. Prachtige uitzich­ten over het meer, vooral vanaf wat toppen aan de overzijde van waar de jeugdherberg was. Hier was ook een wandelpad voor rolstoelen. Redelijk weer, zo af en toe zon en op het laatst voor thuiskomst nog even in het meer gezwommen samen met Agnes en Carla.
	3. Dinsdag 17 juni Vertrek van Borrowdale, in zuidelijke richting, eerst langs de river Derwent. In het dorpje Rosthwaite was een leuke theeshop met een prachtige tuin, heerlijke koffie met allerlei soorten gebak en koekjes. In die tuin waren de vinken net zo brutaal als de mussen in het Vondelpark. In het dorpje liepen we verkeerd waardoor we wat moeite moesten doen om weer op de goeie route uit te komen (via hekjes en een riviertje). Het dal werd steeds stijler en uiteindelijk verlieten we het dal en gingen we via een hoge pas omhoog en aan de andere kant weer omlaag. Erg stijl alle­maal, vooral de afdaling. Op de top was een prachtig uitzicht over een langgerekt dal, dat rechts ophield en links doorliep. Beneden liepen allerlei mensen langs een beekje, de Mickledem Beck. Na afdaling volgden we dit pad ook. Via een camping waar we niet moesten zijn verder langs de Great Langdale Beck naar een camping in de buurt van Elterwater, waar al een paar tentjes voor ons opgezet waren. Hier overnach­ten we op een camping in ten­ten. Het eten gaat wat moeizaam omdat kippen en eenden ook wel trek hebben. 's Avonds zijn we nog even met z'n allen in de bus naar de pub in Elterwater gegaan. Mijn eerste poging engels bier te drinken: Ale. Pieslauw en weinig kool­zuur. Niet lekker dus.
4. Woensdag 18 juni Prima geslapen in de tent. Verder na ontbijt. Tenten worden voor ons ingepakt. Eerste koffiestop in Skelwith Bridge, een koffie/theeschenkerij annex souvenierwin­kel met heerlijke taarten. Onderweg begint het steeds harder te waaien en wat te spette­ren. In Hawkshead begint het echt te regenen. Na een tea-stop kan ik m'n kompas niet meer vinden. Laatste stuk naar de jeugdherberg met Pim via een kerkhof en wat paadjes gelo­pen. In de jh (Esthwaite Lodge) vind ik m'm kompas weer; in een andere zak gestopt. In de jh zitten we in een apart gebouw en hebben ook veel ruimte; 2 personen per kamer en een grote keuken voor ons alleen. De jh zelf is een prachtig gebouw waar een schoolklas inzit. Het blijft regenen. Gelukkig zitten we niet meer op een camping!
	5. Donderdag 19 juni 's Morgens gedeeltelijk door de regen gewandeld in het Grizedale National Park. Thee met gebak in het bezoekers­centrum. We lopen eigenlijk met een grote slinger door het park, meest (productie-)bos met hier en daar een kunstwerk. In Satterthwaite zijn we net op tijd in de pub voordat die om 3 uur sluit en de bui echt losbarst om thee te kunnen drinken. Gelukkig gooit de kroegbaas er ons na 3 uur niet uit, want het plenst van de regen. Daarna doorgelopen via een grote slinger naar Rusland, waar we overnachten in een grote slaapzaal bij een centrum van de quakers.
6. Vrijdag 20 juni Vrije dag. Kleine rondwandeling rond iets wat op de kaart een meer lijkt, maar dit toch niet blijkt te zijn. Via Rusland Cross en Hulleter. We lopen van ons kaartje af. Onderweg komen we nog een grote stier tegen, die helemaal niets doet maar waar een paar mensen wel bang voor zijn. Een aantal mensen zijn naar Windemere gegaan om te winkelen etc.
	7. Zaterdag 21 juni De toppentocht. Via een parkachtig bos, Lawson Park, naar de oever van Conistone Water. Net op tijd om met een bootje over te steken naar het plaatsje Conistone. In een teashop met z'n allen thee en koffie met taart gebruikt. De eigenaren, een ouder echtpaar, raken licht ontregeld als iedereen apart wil betalen. Van uit het dorp naar de top van the Old Man.Een flinke klim met mooi uitzicht. Na de afda­ling de verkeerde kant opgelopen en daardoor een grote bocht afge­sne­den. In Conistone naar de pub; thee en bier gedronken. Met Herman en de bus terug naar Rusland.
8. Zondag 22 juni Via High Ickenthwaite, een gehuchtje met een paar huizen vlakbij Rusland in westelijke rich­ting. Heet eerste stukje asfalt, daarna een paadje. via wat eenzame huizen hadden we eigenlijk de Bethecar Moors opgemoeten door bij High Bethecar rechtsaf te slaan naar het noorden, maar door hobbels en een slechte kaart en te weinig om m'n kompas kijken slaan we een stuk over. We komen meteen in High Nibth­waite, aan Coniston Water, terecht. We probeerden daar een pub te vinden, maar kwamen wel Herman tegen die koffie en koekjes in een weiland had geparkeerd (bij gebrek aan een pub). Aan de andere kant van de vallei van Coniston Water liep de route verder, eerst omhoog en naar een meertje, de Beacon Tarn. Hier hebben we gezwom­men. Het water was erg koud en ik was er snel uit. Pim volgde mij snel, Carla en Agnes hielden het nog lang vol. Ondertussen begon het weer wat te spetteren. Na ons rondje kwamen we weer in High Nibthwaite uit. Ik had een alternatieve route bedacht naar de moors, maar de anderen gingen, dacht ik, te vroeg naar boven, waardoor ik ze kwijt raakte. Daarna ben ik alleen verder gegaan. Ik heb nog gepro­beerd de ingetekende route te lopen, maar dit bleek wel erg ver te zijn. Bovendien liep ik verkeerd. Op goed geluk met behulp van m'n kompas ben ik toen maar een pad ingegaan wat de goede richting opging. Op de kaart was het niet duidelijk welk pad het was, omdat er 3 paden dezelfde richting opgingen. Pas op het laatst werd het me duidelijk welk pad het was, toen ik weer bij High Ickenthwaite uitkwam. Op de geasfalteerde weg kwam ik Herman en Agnes tegen, die mij met het busje waren gaan zoeken. Het bleek dat ik het grootste deel van de uitge­stip­pelde route gelopen had (iedereen had een stuk afgesneden) en ik als laatste terug was in Rusland.
	9. Maandag 23 juni Vertrek uit Rusland met mooi weer. Eerst een afdaling naar Lake Windemere en een eindje langs de rand van het meer. Daarna met een grote bocht weer omhoog. Hier hbben we nog behoorlijk lopen dwalen voordat we het goeie pad weer terugvonden. Gelukkig had ik een kleurenkaart en m'n kompas bij me. Het was wel een mooie wandeling door het bos, met zo af en toe een mooi uitzicht. Weer een steile afdaling naar het meer en met de ferry naar de overkant, Windemere. Het kostte nog moeite om de back­packers lodge te vinden. Het soort plek waar ik zo'n 20 jaar geleden met veel plezier zou hebben overnacht en mij wat jeugdsentiment bezorgd. Het is echter niet wat Herman zich er van voorge­steld had en na een over­heerlijke maaltijd verhui­zen we naar een bed & breakfast place. Naar mijn gevoel is die slechter, in ieder geval het ont­bijt de volgen­de ochtend is matig.
10. Dinsdag 24 juni Tocht over een hoge bergkam. Door Herman werden we afgezet met het busje bij Town Head. Buiten het dorp om en via een pad door de wei komen we in een vallei, waar we een pad de berg op volgen. We worden ingehaald door een paar fiet­sers, die de fietsen op de rug mee naar boven nemen als het pad erg steil wordt. Boven ligt de High Road, een oude ro­meinse weg over de toppen en langs de bergkammen van een aantal bergen. Op de top blijkt een hele club mensen achter een stenen muurtje in de luwte te zitten. Ook hier loopt een allesetend schaap rond. De afdaling is heel moeilijk met heel veel losse stenen, maar wel spectaculair. We komen nog een schoolklas tegen die met moeite de berg opklimmen. Het lijkt een soort surviveltocht. Het pad maakt een grote bocht om de andere berg heen (de Hartsop Dodd). We komen via Hartsop op de weg uit en langs het meer­tje Brot­herswa­ter naar overnach­tings­plek, 3 slaapzaaltjes op een cam­ping (Skyesi­de).
	11. Woensdag 25 juni Met het busje gaan we in 2 ploegen naar het bezoekerscentrum in Patterdale. Met de hele club gaan we op stap. het is vochtig motregenweer, terwijl we de op 2 na hoogste berg van Engeland gaan beklimmen, de Helvellyn. We nemen een andere route wegens het weer, een die niet zo steil omhoog gaat. We kwamen bij een meertje uit, de Red Tarn, maar daar hebben we niets van gezien, want we zaten in de wolken. Via een heel smal paadje met aan weerszijden een diepe af­grond gingen we naar de top. Alleen hebben we daar niet veel van gezien, want we liepen in de wolken. Het ging ook steeds harder rege­nen en waaien waar­door Herman niet meer met de hele club naar de top durfde en we dezelfde weg terug namen naar beneden zijn gelopen. Het bleef verder regenen en ook steeds harder waai­en. Beneden smaakte de taart en thee overheerlijk.
12. Donderdag 26 juni De hele nacht had het geregend en ge­waaid. De laatste korte wandeling naar Patterdale, waar we hadden afgesproken om te worden opge­pikt door het busje om naar Hull te worden ge­bracht. Helaas was de pub nog niet open en verkochten ze ook geen gebak o.i.d. Met het taxibusje vertrokken we weer uit het Lake District. Onderweg in Ilkley hadden we ½ uur rust en zijn we een hele dure en chique thee en taartshop ingegaan. De taart viel tegen, de thee kon ik niet op, omdat we weer verder moesten en het kostte 6pond ook nog. Wel een manier om van de rest van het engelse geld af te komen. Onderweg waaide en regende het.
	13. Vrijdag 27 juni Heerlijk in slaap gewiegd door de golven op de wat ruige Noordzee. Na aankomst afscheid genomen van de medereizigers en vanaf Rotterdam met de trein terug naar huis.