Nieuw-Geuzenveld bestaat 10 jaar!
Bewoners gaan naar Artis!
Eerst even een woord van dank aan Directie en Activiteiten Begeleiding. Zij hebben het lumineuze plan bedacht, ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van het Woon-en Zorgcentrum Nieuw-Geuzenveld de bewoners te tracteren op een dagje Artis. Alleen de busreis hierheen door een deel van de stad, waar we nooit (meer) komen, was al een belevenis op zichzelf. Op de grote parkeerplaats van Artis maakten we kennis met zo'n 50 vrijwilligers van het Fortis Foundation die ons voor deze dag waren toegezegd. Geweldig! Wat een verwennerij! Aan onze wensen werd al gevolg gegeven voor we ze geuit hadden. Alle deelnemers kregen, samen met hun begeleiders een (wegwerp-) camera, waarmee we niet alleen foto's konden maken maar ook een speciale opdracht moesten vervullen, alles in het teken van het voorjaar : 1). een foto van voorjaarsbloemen 2). een foto van een jonge eend of vogel, of en ander pasgeboren dier. 3). een foto van ons samen (bewoner + begeleider(ster). De 3 mooiste konden we na ontwikkelen inleveren met kans op een presentje. Onvoorstelbaar wat we de hele dag voor lekkers te eten en te drinken kregen! 't Begon bij aankomst meteen al met koffie en gebak! En omstreeks half 1 : een lunch, met heerlijk belegde broodjes, allerlei drankjes en diverse soorten fruit. Mijn vrijwilligster en ik gebruikten het fototoestel om beurten, voor mij was het wat lastig, want ik had m'n beide handen nodig voor m'n rollator. We waren beiden enthousiast en zouden na afloop wel kijken wie wat had gepresteerd. In de loop van de paar uurtjes die we in de tuin doorbrachten zagen we talloze mede-bewoners ijverig in de weer met het speciale fototoestelletje. Behalve wij waren er veel groepen, duidelijk schoolreisjes en veel kleine kinderen met kleuterleidsters en moeders. Wij zijn ijverig op zoek geweest naar mooie bloemen en pas geboren dieren, maar het viel niet mee objecten die voor de opdracht in aanmerking kwamen te vinden. "Er is gisteren op de kinderboerderij een lammetje geboren!" was de raad die we van meerdere kanten mee kregen. Maar daar gingen we maar niet direct heen, want dat zou wel dringen worden. Dat werd het trouwens ook later wel en 't resultaat zal niet optimaal geworden zijn : Het zwarte schaap met het kleine lammetje, ook zwart met wat witte vlekjes lagen dicht tegen elkaar aan in de schaduw. Dat wordt geen fotografisch succes. Ik heb het tenminste overgeslagen, misschien heeft Marcia het gedaan? 'k Kan het me niet herinneren. Ik heb zelf achter iets heel anders aan gezeten. Een jong aapje dat steeds, heel ondeugend bij z'n moeder vandaan holde. Ze wilde hem ontluizen begrepen we, maar heel stout ging hij er dan met grote sprongen weer vandoor. Tot moeder hem stevig beet had, en het kleine, schattige jonkje geen kans meer had te ontsnappen. Of dit trouwens een leuke foto geworden is, waag ik te betwijfelen : moeder en kind hadden dezelfde kleur en er was niet dichtbij te komen daar boven op die apen-heuvel. We zijn niet in het aquarium geweest en ook de beren en zeeleeuwen, waar we hoge trappen voor moesten beklimmen, hebben we maar overgeslagen, dat was met een rollator niet te doen. De leeuw liep nog net als zo'n 10 jaar geleden, toen ik hier voor het laatst was, gestressd langs de tralies heen en weer. (maar het zal wel een nazaat geweest zijn). We zagen veel reigers en reigernesten in hoge bomen, en allerlei andere steltlopers hier en daar in een vijver, maar het was druk en ik kon niet bij de bordjes komen om de namen te lezen. M'n hulpje maakte nog hier en daar een foto, o.a. van pinguins. We zagen olifanten en ik realiseer me nu: geen giraffes.... We gingen zo langzamerhand eens richting Flamencozaal bij de vijver, waar we nog heerlijke frisdrank kregen, daar waren we wel aan toe, we hadden het warm, wat was het fantastisch weer! Bij het vertrek nog een ijsje van een echt ijskarretje en dan weer richting bussen, waar we afscheid namen van onze vrijwilligers, waar we zo langzamerhand een leuke band mee opgebouwd hadden! Meerderen van ons hadden er een extra,ook ik, men had op meer bewoners gerekend, maar ze waren niet allemaal mee- geweest, jammer! En terwijl ik dit schrijf klettert de regen tegen de ramen en giert de wind om het huis! En daar schiet me de aankondiging te binnen die in de Westerpost stond: "Als de weergoden ons gunstig gezind zijn, kan deze dag niet meer stuk!!" -- Maar nu is het dan ook een week later!! Wat hebben we het getroffen!!
Clazien.
|