R O K E N_
Nog wat vroeg voor het bezoek, nam Geert een kop koffie in de grote hal van het ziekenhuis. Automatisch zocht hij in zijn zakken naar sigaretten, maar bedacht zich toen hij de stickers zag die sinds kort op alle tafeltjes waren geplakt:
en voor wie dat nog niet duidelijk was, stond er VERBODEN TE ROKEN  in enorme letters naast.
Al jaren hin gen deze pictogrammen aan de muren, maar met overal prullemanden annex asbakken in de hal, trok niemand zich er iets van aan. 't Mocht hier nou kennelijk ècht niet meer, het asbakge­deelte was afgedekt. Hm, eigenlijk wel verstandig voor een zieken­huis, moest hij toegeven.
Toen z'n vriend Peter, ernstig longpatiënt werd en voor een operatie werd opgenomen, was Geert erg geschrokken. Hij speelde met de gedachte met roken te stoppen, maar verder dan een paar dagen was hi j niet gekomen. 't Was moeilijk!
Hij zag in de hal tóch nog iemand heimelijk een sigaret opsteken en een paar trekjes doen. Soms leek het wel dat, hoe groter het verbod, des te sterker de neiging was het te overtreden .. In een ander ziekenhuis zag hij laatst borden met alléén de mededeling:
"IN DIT ZIEKENHUIS WORDT NIET GEROOKT". En dat gebeurde ook niet, zover hij kon nagaan; was dat psychologisch verklaarbaar?
In het AMC was de Actie "Stoppen met roken, een gezonde instel­ling" onlangs gestart, en naar 't scheen goed ontvangen.
De overheid pakte het nu blijkbaar óók anders aan. Vorige jaren zag je overal sigarettenreclame met de nauwelijks leesbare tekst eronder, dat volgens K.B. van '81 roken de gezondheid "zou" kun­nen schaden. Nu stond met koeien van letters onder dezelfde re­clame: "ROKEN BRENGT DE GEZONDHEID ERNSTIGE SCHADE TOE!"
Zouden ze bij de Algemene Rekenkamer, of welke instantie daar ook maar over ging, bestuderen of de opbrengst van sigarettenaccijns nog wel in verhouding stond tot de ziektekosten van hart- en long­patiënten?
Ontevreden over z'n besluiteloosheid stond Geert op en ging naar de liften. 't Was bezoektijd.
Hij bleef niet lang. Peter was moe en viel steeds in slaap.
En een kwartier tussen benauwd hoestende mensen, waarvan sommigen hijgend en reutelend aan lucht probeerden te komen, was~ genoeg om nog eens ernstig over zijn rookprobleem na te denken.
Hoewel ... hem mankeerde toch niets ... hij ademde normaal, zonder er bij te denken zelfs, wat zat hij zich toch weer druk te maken om niks!
In 't voorbijgaan keek hij verbaasd naar dàt deel van de gang op de longafdeling, waar rokende patiënten, sommigen met bed en al heen gebracht waren voor hun sigaret, waar ze zelfs in het zieken­huis niet van af konden blijven. Mocht dat zo maar? En was dat niet brand-gevaarlijk?
"Hè jasses, pa, wat doe je nou?" hoorde hij opeens een schrille jongensstem. "Je had beloofd niet meer te zullen roken, toch?
Ik vind het stom van je, dat je het nou toch stiekem doet!"
De aangesproken vader, in één van de bedden, lachte hoestend, gooide een pakje sigaretten naar z'n spijkerpakzoon van een jaar of dertien. "Hier, pak an, neem er óók maar een, als je maar niks tegen je moeder zegt. Hier màg je roken! Anders hadden ze mij hier toch óók niet neergelegd?"
CLAZIEN.