_H_O_E_Z_O_ , _G_E_F_R_U_S_T_R_E_E_R_D_?_

Na alle ellende van het Journaal nog even het weerbericht...
maar met de voorspelling van Erwin Krol kun je alle kanten uit.
'k Heb geen behoefte aan de STER en zoek het apparaatje voor de afstandbediening, maar voor ik op het knopje druk, hoor ik op het scherm een verpleegkundige met een kraaiende baby op haar arm nog zeggen:
" Deze luier geeft de baby telkens het gevoel "nèt verschoond" te zijn. De unieke Baby-Dry-laag, verdeelt het vocht beter in de luier, zodat het niet meer terug komt naar baby's tere huidje..."

In een flits zie ik in m'n herinnering een ziekenhuissituatie van inmiddels ... bijna 50 jaar geleden.
Met een 10-urige werkdag zat ik m'n eentje op de Isoleer met 6 doodzieke baby's, waarvan het merendeel om het uur gevoed moest worden. Eigenlijk was het gekkenwerk!!
-Voedingen zelf uitrekenen, wegen en klaarmaken.
-Dagelijks alle flesjes en spenen uitkoken.
-Alle baby's in bad, alleen om het warme water dáárvoor te or-ganiseren was een halve dagtaak).
-De vloer dweilen en het kamertje soppen.
-En 't ergste van alles: de luierwas, 2 x per dag, want anders was ik zo door de schaarse luiers, kleertjes en lakentjes heen!
Als ik er 's morgens op tijd aan toe kwam had ik wat warm wa-ter, maar meestal moest het met koud(zéker de plasluiers!) en ik had vaak pijn in m'n handen en polsen!
Op een middag was ik graag tot een moord bereid als ik de schuldige had geweten. Want toen ik bij de droogkast kwam (een verre vóórloper van de droogtrommel van nu) om de (hopelijk) droge luiers te halen, die ik 's morgens had gewassen, had één of andere onverlaat, ze van de droogstokjes getrokken. Nu hingen er theedoeken (die waren kennelijk belangrijker!) en de nog vochtige luiers waren in een emmer gegooid. En de baby's, met hun kapotte billetjes, maar krijsen!
Met goedvinden van het avondhoofd scheurde ik een kapot laken in stukken en gebruikte deze als luiers. Ze zouden het de volgende dag wel missen en alarm slaan! Nou, ze doen maar! dacht ik kwaad!
"Zo blijven de billetjes droger" zegt de Ster-verpleegster nog en houdt de baby langer het gevoel net verschoond te zijn. Héér-lijk voor Uw baby die niet door natte billetjes gestoord wordt!"
Ik doe de TV uit, maar blijf met een probleem zitten! Worden moderne baby's nu gelukkiger mensen dan die voor het papieren-luier-tijdperk? Zouden sommige regeringsleiders misschien gefrustreerd kunnen zijn door hun natte baby-billetjes van vroeger?
(Of begreep ik de STER verkeerd?)
IS HET DAAROM MISSCHIEN OP DE WERELD ZO'N HEISA?
Moeten we voor onze baby's dus maar pampers kopen (of hoe al die merken ook maar heten)....wie weet, zijn volgende generaties ons er dankbaar voor...
Onze portemonnaie en het milieu beslist niet!... maar dat is een ander verhaal.

CLAZIEN.
sept.'94